Απέμεινε να κοιτά την ανοιχτή πόρτα.
Κανένα χέρι, χρόνια τώρα, δεν βρέθηκε να την κλείσει.
Αναρωτήθηκε αν έτσι την άφησαν φεύγοντας, εκείνοι που πήραν τις μνήμες τους και τράβηξαν για αλλού ....
ή μήπως δεν τις πήραν, μήπως τις άφησαν εδώ;
Μπορεί αν ψάξει, να τις βρει, σε κάτι μικρές υγρές γωνιές κρυμμένες καλά κάτω από τα φθινοπωρινά φύλλα.
Αλλά μπορεί και να τις πήρε κι ο άνεμος όπως θα φυσά μέσα στα άδεια δωμάτια και να τις σκόρπισε στης γης τα πλάτη ..... και τα βάθη.
Μπορεί αν ψάξει να τις βρει ...... αλλά απέμεινε μόνο να κοιτά την ανοιχτή πόρτα.
Μια ανοιχτή πόρτα που της ψιθυρίζει ....έλα .... φύγε.......
Στον Ρουπακιά
όμορφη γραφή!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Σπήλιο!
Διαγραφή