Τα χάβρικα ήταν τα παλιά σιδηρουργεία της πόλης που ήταν συγκετρωμένα στην περιοχή του Άγιου Μηνά και αποτελούσαν το επίκεντρο των διακινήσεων των χωρικών.
Στη γωνιά του Αγ. Μηνά είχανε χάβρικο οι Ζώης κι Αθανάσιος αδελφοί Αλβανίτη. Ο πρώτος έγινε πασίγνωστος από ένα παράξενο χόμπυ, να τρέφει πετεινούς μαχητές στις αρχές του αιώνα μας, κι όταν τύχαινε να μην έχει δουλειά ή τις Κυριακές και τις γιορτές να τους βάζει να μάχονται στην αδειά ανάμεσα στο μαγαζί του και στ΄ απέναντι χάνια, κι όσοι τυχαίνανε εκεί ν΄ απολαμβάνουνε δωρεάν το συναρπαστικό θέαμα της κοκορομαχίας. Πολλοί ζηλεύανε και του ζητούσανε αυγά να τα βάλουν σε κλώσα ώστε να πετύχουν τέτοια ράτσα κοκόρια. Ο μάστρο-Ζώης δεν αρνιούτανε, αλλά όταν μαθεύτηκε από καιρό πως κανένα απ΄ αυτά τ΄ αυγά δεν εκκολάφθηκε, τότε καταλάβανε ότι ήθελε να διατηρήσει το μονοπώλιο και γι΄ αυτό τ΄ αυγά, πριν τα δώσει τα έβαζε λίγη ώρα σε ζεματιστό νερό. ίσως μ΄ αυτό το χόμπυ έβρισκε ο παλιός εκείνος μάστορας διέξοδο στο όχι σπάνιο εριστικό πνεύμα των χάβρων, απότοκο της επίμοχθης δουλειάς τους - ας σημειώσουμε πως οι περισσότεροι δε μιλούσανε μεταξύ τους - και προτιμούσε να βάζει τα κοκόρια να μαλώνουν."
Από το βιβλίο του Τάκη Μαμαλούκα "Λαογραφικά της Λευκάδας" (εκδ. Σπ. Β. Μαραγκού)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου