Αγκαλιές της θάλασσας

Έτσι μου αρέσει να λέω, τα μικρά λιμανάκια του νησιού.
Γιατί αυτό είναι, μικρές αγκαλιές, χέρια που κρατάνε σταθερά κι αντάμα τρυφερά, κάθε πλεούμενο που αφήνει για λίγο το γαλάζιο ταξίδι και ξαποσταίνει στους κάβους τους.

Μικρές βαρκούλες, λίγες πια, που δίνουν χρώμα και μυρωδιά από τα παλιά. Που γεμίζουν νοσταλγία κάποιους από μας, αλλά που μας "κλείνουν και το μάτι" και μας ψιθυρίζουν "είμαστε ακόμα εδώ..."!

Ψαροκάικα στολισμένα και περήφανα, να στέκουν αγέροχα και σοβαρά και ν΄ αφουγκράζονται το βυθό και τα πλάσματα του!

Μικρά και μεγαλύτερα σκαφάκια αναψυχής που σε κοιτούν χαμογελώντας και σου υπόσχονται ο,τι ονειρεύεσαι ....στ΄ ανοιχτά... εκεί έξω....

Χλιδάτα γιοτ, και τουριστικά, γιατί κι αυτά τη θέλουν την αγκαλιά τους!

Όλα μαζί, σιμά σιμά.., να παλεύουν  και να διεκδικούν τη μια τη μοναδική αγκαλιά...

Αλλά...

Τα καλοκαίρια οι αγκαλιές μου "αλητεύουν", μοιράζονται απλόχερα, σε πολλές αγάπες, χωρίς τύψεις, χωρίς ενοχές...

Το χειμώνα πιστές, ακλόνητες να μοιράζουν τα φιλιά του στους απόλυτα δικούς τους!

Τα λιμανάκια του νησιού μου!


Λυγιά



Νικιάνα 




Νυδρί




Βλυχό




Σύβοτα




Βασιλική



Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου