Διάβασα μόλις σήμερα, ένα άρθρο για την Ικαρία, για τον τρόπο που ζουν οι κάτοικοι της εκεί και το πως και οι επισκέπτες της θέλοντας και μη ακολουθούν τους ρυθμούς της. Μακροζωία, μηδέν άγχος, περιφρόνηση του "χρόνου" και ...χορός!!!
Γλέντι!!!
Ο χορός είναι περίεργο πράγμα!
"Χορός είναι η ρυθμική κίνηση ενός ή περισσότερων προσώπων που εκτελείται με συνοδεία μουσικής ή τραγουδιού. Στην αρχαιότητα λεγόταν χορός το και το άσμα των ορχουμένων (το τραγούδι) και αυτή η ομάδα των ορχουμένων (χορευτών). Σύμφωνα με τον Maurice Bejarts ο χορός είναι μια από τις σπάνιες ανθρώπινες δραστηριότητες όπου ο άνθρωπος δίνεται ολοκληρωτικά: σώμα, καρδιά και πνεύμα"
(http://paroutsas.jmc.gr/dances/ )
Εγώ θα κρατήσω το τελευταίο! "σώμα, καρδιά, πνεύμα" . Ψυχή, ένστικτο! Ο χορός για λίγους και εκλεκτούς είναι ένστικτο, είναι επιβίωση!
Αν μπορείς να εκφράσεις τη χαρά, τη θλίψη σου, τον πόνο σου, την ελπίδα σου, μέσα από τις κινήσεις του σώματος σου ..είναι μεγάλο φάρμακο!
Ζηλεύω φοβερά τους ανθρώπους που τους βγαίνει τόσο φυσικά, που έχεις την αίσθηση ότι γεννήθηκαν χορεύοντας.
Σε μένα ο χορός δε βγαίνει ποτέ αβίαστα! Όσες φορές "μπήκα στο χορό"...με βάλανε.... συνήθως χορεύω καθιστή, ή καθόλου! Ποτέ μα ποτέ όμως δε σηκώθηκα, γιατί το ένιωσα σαν ανάγκη! 'Ηθελα να το είχα νιώσει αλλά ..απλά δεν βγαίνει!
Γλέντι!!!
Ο χορός είναι περίεργο πράγμα!
"Χορός είναι η ρυθμική κίνηση ενός ή περισσότερων προσώπων που εκτελείται με συνοδεία μουσικής ή τραγουδιού. Στην αρχαιότητα λεγόταν χορός το και το άσμα των ορχουμένων (το τραγούδι) και αυτή η ομάδα των ορχουμένων (χορευτών). Σύμφωνα με τον Maurice Bejarts ο χορός είναι μια από τις σπάνιες ανθρώπινες δραστηριότητες όπου ο άνθρωπος δίνεται ολοκληρωτικά: σώμα, καρδιά και πνεύμα"
(http://paroutsas.jmc.gr/dances/ )
Εγώ θα κρατήσω το τελευταίο! "σώμα, καρδιά, πνεύμα" . Ψυχή, ένστικτο! Ο χορός για λίγους και εκλεκτούς είναι ένστικτο, είναι επιβίωση!
Αν μπορείς να εκφράσεις τη χαρά, τη θλίψη σου, τον πόνο σου, την ελπίδα σου, μέσα από τις κινήσεις του σώματος σου ..είναι μεγάλο φάρμακο!
Ζηλεύω φοβερά τους ανθρώπους που τους βγαίνει τόσο φυσικά, που έχεις την αίσθηση ότι γεννήθηκαν χορεύοντας.
Σε μένα ο χορός δε βγαίνει ποτέ αβίαστα! Όσες φορές "μπήκα στο χορό"...με βάλανε.... συνήθως χορεύω καθιστή, ή καθόλου! Ποτέ μα ποτέ όμως δε σηκώθηκα, γιατί το ένιωσα σαν ανάγκη! 'Ηθελα να το είχα νιώσει αλλά ..απλά δεν βγαίνει!
'Ετσι φέτος το καλοκαίρι, στην προσπάθεια μου να καλύψω αυτό το κενό..γιατί σαν κενό το βλέπω...φωτογράφιζα τους ανθρώπους που χόρευαν στα πανηγύρια ή και αλλού!
Άλλοτε "ολόκληρους", άλλοτε μόνο τα πόδια τους!
Κι εδώ σ΄αυτό το "χοροαφιέρωμα" αυτές θα δείτε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου