Έλα μωρέ..χαμογέλα!

Έλα μωρέ...χαμογέλα!!!

Είναι πρωί...(Εντάξει, βαθιά μεσάνυχτα το ΄γραψα, αλλά θα βλέπουμε την αρχή, όχι το τέλος!)

Έχει ήλιο... (Βαθύ σκοτάδι, συννεφιά και ετοιμάζεται μάλλον να ρίξει καρέκλες...αλλά θα βλέπουμε το φως)

Έχω κόσμο γύρω μου....(Μόνη μου είμαι...όπως πάντα....αλλά προσποιούμαι ότι έχω παρέα...παλιά μου τέχνη....)

Ακούω δυνατή, δροσερή μουσική.....(Ορχηστρικά του ύπνου βασικά, μπας και χαλαρώσει λίγο η σκέψη μου.....αλλά εκείνη χορεύει στο ρυθμό καλοκαιρινών σουξεδιάρικων ασμάτων σε ένα beach bar, αγκαλιά με μια πολύ πολύ παγωμένη μπύρα)

Είμαι στο αγαπημένο μου νησί.....(Στη Νίκαια είμαι, στο σπίτι μου, να αγναντεύω την απέραντη λουλουδάτη τέντα του γείτονα...μόνιμα όμως κατεβασμένη.... πώς ζουν χωρίς φως;....Αλλά εγώ με τα μάτια της ψυχής μου βλέπω το πράσινο των Σκάρων και το γαλάζιο του Ιονίου)

Παίζω σε μια παραλία με τα κύματα παρέα με τα καμάρια μου...(Βασικά αυτά κοιμούνται και εγώ τα μόνα κύματα που νιώθω είναι αυτά του αέρα που ΄χει σηκώσει τα πάντα έξω από την μισάνοιχτη μπαλκονόπορτα......αλλά εγώ ήδη χορεύω πάνω στους αφρούς της θάλασσας και κάνω διαγωνισμό με τα ανήλικα  ποιος θα πηδήξει περισσότερα κύματα!)

Και τώρα πάμε στη ρομαντζάδα...είμαι κουλουριασμένη λέει, στην αγκαλιά κάποιου λέει, που μ΄αγαπάει λέει, και τον αγαπάω και εγώ......λέει.... (Βασικά έχω αγκαλιά κάτι βιβλία και τον (γιατί είναι λέει άντρας...έτσι έμαθα ..) google! Δεν ξέρω αυτά αν μ΄ αγαπάνε...αλλά εγώ τα λατρεύω!!!...Κι άμα γουστάρω αγκαλιές από κανάρο σε κανάρο θα πετάω...και είμαι και αλλεργική στο πούπουλο...Ωχ! το ΄χα ξεχάσει...Άστο πάει κι αυτό!)


Οπότε μια είναι η ουσία...χαμογελάτε βρε!!!!!!!!

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

2 σχόλια: