Θες να το πεις τάμα; Θές να το πεις συνήθεια; Δεν του δίνω όνομα, απλά το ζω. 

Ξερω ότι άμα δεν το κάνω κάτι θα μου λείπει, κάτι θ΄ αποζητώ. 

Πάνε τώρα 4 χρόνια που κάθε Μεγάλη Παρασκευή κάνω αυτή τη βόλτα στα χωριά της νοτιοανατολικής Λευκάδας. Με τη σειρά ... Κατωχώρι, Φτερνό, Βουρνικάς, Σύβρος, Βασιλική, Κοντάραινα, Μαραντοχώρι, Εύγηρος, Πόρος, Βλυχό. 

Μια βόλτα στις εκκλησιές, λίγο πριν ή μετά, ή κατά τη διάρκεια του στολισμού του Επιτάφιου.

Μια αγαπημένη βόλτα, που με γεμίζει χρώματα και αρώματα. Που με γεμίζει άνοιξη. Που με πλημμυρίζει Λευκάδα. 

Συνήθως ο στολισμός των Επιταφίων στην πόλη της Λευκάδας, αλλά και σε κάμποσα από τα χωριά της γίνεται αποβραδίς. Για να είναι έτοιμοι τις πρωινές ώρες της Μεγάλης Παρασκευής να δεχτούν το Σώμα Του Θεανθρώπου μετά την Αποκαθήλωση. 

Σε κάποια όμως γίνεται το πρωί της Παρασκευής είτε πριν, είτε μετά την Αποκαθήλωση. Ανάλογα με τις υποχρεώσεις των ιερέων που συνήθως είναι υπεύθυνοι για δυο ή και τρία χωριά, σε κάποιες περιπτώσεις η Αποκαθήλωση γίνεται ακόμα και μεσημέρι.

Τα λουλούδια ολόφρεσκα από τους κήπους και τους αγρούς, με χρώματα ζωηρά και αρώματα μεθυστικά. Παιδιά και νέοι εκεί στο κέντρο της εκκλησιάς να στολίζουν με τα δώρα της άνοιξης τον τάφο του Χριστού.

Με ύμνους της Μεγάλης Παρασκευής να συνοδεύουν την ιεροτελεστία, με πίστη και ευλάβεια. Με σεβασμό και ηρεμία. Για κάποιους είναι τάμα, αλλά και τιμή. Για άλλους καθήκον να συνεχίσουν την παράδοση. Δεν ξέρω αν μπορούν να χαρακτηριστούν έργα τέχνης οι στολισμοί τους, αλλά σίγουρα, είναι έργα αγάπης και πίστης. Σίγουρα κρύβουν μέσα τους όλη της ομορφιά της ανοιξιάτικης Λευκαδίτικης φύσης.

Για μένα δεν ξέρω τι είναι αλλά με ηρεμεί κι αυτό είναι αρκετό! Κι όσο μπορώ, θα το συνεχίζω.

Καλή Ανάσταση, με υγεία και γαλήνη στη ψυχές μας!