Παρακολουθώ τα δρώμενα της Λευκάδας εδώ και τέσσερα χρόνια,
όμως δυστυχώς βρίσκομαι μόνο καλοκαίρι στο νησί. Και το καλοκαίρι σε
παρασέρνει. Έτσι πολλά τα χάνω, ή δεν τα χορταίνω, ή δεν τα προλαβαίνω, μιας και
όλα συνήθως στριμώχνονται τις ίδιες ημερομηνίες και ώρες, το ζεστό μήνα
Αύγουστο.
Την Φιλαρμονική να πω την αλήθεια ξεκίνησα δυο φορές να την
δω, τη μια τα κατάφερα για καμιά ώρα, τη δεύτερη ... χάθηκα στο δρόμο και
βρέθηκα αλλού. Ωστόσο παρακολουθώ μέσα από τα ρεπορτάζ και τα δελτία τύπου την
πορεία της και ήλπιζα πάντα ότι κάποτε θα καταφέρω να δω μια ολοκληρωμένη
συναυλία της.
Να που τα κατάφερα λοιπόν, όχι στο νησί , αλλά στο κέντρο
της Αθήνας.
Η Φιλαρμονική Εταιρεία Λευκάδας συμπλήρωσε 166 χρόνια ζωής
και αποφάσισε να χαρίσει σε όσους την αγαπούν μια συναυλία αντάξια της ιστορίας
και της σκληρής προσπάθειας που καταβάλλει να παραμένει πάντα ενεργή,
δραστήρια, πανταχού παρούσα, προβάλλοντας Πολιτισμό σε μια εποχή που πνίγεται
στην βαρβαρότητα.
Επέλεξε την όπερα La Traviata του Giouseppe Verdi, που εξιστορεί την τραγική
μοίρα ενός μεγάλου έρωτα, και την παρουσίασε αρχικά, τον Δεκέμβρη (10 και 11
του 2016) στο σπίτι της, στο κτήριο που την στεγάζει στο κέντρο της παλιάς
πόλης της Λευκάδας. Η συναυλία είχε μεγάλη επιτυχία και τις δυο βραδιές και η
μικρή αίθουσα εκδηλώσεων γέμισε ασφυκτικά από κόσμο και χειροκροτήματα.
Στη συναυλία πήραν μέρος (για όπερα πρόκειται άλλωστε) η
σοπράνο Ευδοκία Μωυσίδου στο ρόλο της Βιολέτας Βαλερύ (της Traviata
ουσιαστικά), ο τενόρος Σταύρος Σαλαμπασόπουλος στο ρόλο του αγαπημένου της
Αλφρέντου Ζερμόν και ο βαρύτονος Πέτρος Σαλάτας στο ρόλο του πατέρα Ζερμόν. Οι
εκπληκτικές φωνές και ερμηνείες τους πλαισιώθηκαν αντάξια από τους ακούραστους
μουσικούς της ΦΕΛ που δίνουν κάθε φορά, πέρα από το ταλέντο και την αγάπη τους
για τη μουσική και την ψυχή τους.
Η επιβλητική αίθουσα με τον υπέροχο διάκοσμο και την άρτια
ακουστική, αποδείχτηκε ο κατάλληλος χώρος για να φιλοξενήσει την ιστορική
Φιλαρμονική μας, αλλά μάλλον αποδείχτηκε μικρή για τους Λευκαδίτες της Αττικής
και τους φίλους του νησιού που έσπευσαν να δείξουν την στήριξη και την αγάπη
τους στο παλαιότερο ιστορικά πολιτιστικό σωματείο του νησιού μας. Η ΦΕΛ
καταχειροκροτήθηκε με ενθουσιασμό κάνοντας ηχηρά δυνατή την παρουσία της στην
Αθήνα.
Θα ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο για εμάς που ζούμε στην άγρια
αυτή πόλη να δεχόμαστε που και που την αύρα του νησιού μας, μέσα από εκδηλώσεις
σαν και αυτήν. Θα ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο να γινόταν συνήθεια ένα ταξίδι από
τη Λευκάδα στην Αθήνα και για την Φιλαρμονική αλλά και άλλα πολιτιστικά
σωματεία του νησιού μας, παρόλο που οι καιροί είναι δύσκολοι.
Θα ήταν όμως και ιδιαίτερα ευχάριστο, αν είχε την δυνατότητα
η Φιλαρμονική μας, αλλά και όλοι όσοι προάγουν πολιτισμό εκεί στο νησί, να
είχαν και τον κατάλληλο χώρο, μια αίθουσα εκδηλώσεων, ένα θέατρο, ένα κτήριο
πολλαπλών χρήσεων, που θα μπορούσε να στεγάσει τον πολιτισμό του νησιού μας, να
προβάλλει το έργο των δημιουργών του και να φιλοξενήσει μεγάλες διοργανώσεις
πολιτισμού, αντάξιες της μακράς πολιτιστικής πορείας του στο χρόνο.
Οι φωτογραφίες μου από την εκδήλωση λίγες και φτωχές, αλλά προτίμησα
να απολαύσω την μουσική και τις ερμηνείες παρά να φωτογραφίσω.
Δηλώνω πλέον φανατική θαυμάστρια της ΦΕΛ και ευελπιστώ να
μου δοθεί σύντομα πάλι η ευκαιρία να την απολαύσω.
Χρυσούλα γειά σου, θα συμφωνήσω μαζί σου απόλυτα σε όλα τα πραπάνω, την παράσταση την απόλαυσα και στην Λευκάδα, έρχομαι να προσθέσω λοιπόν και την δική μου μαρτυρία, επειδή ζω στην Λευκάδα και έχω την τιμή και την χαρά να την στηρίζω με τις μικρές μου δυνάμεις, προσπαθώ να κάνω μηχανογράφιση της ΦΕΛ, τον πραγματικά τιτάνιο αγώνα που κάνουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, και το πραγματικό μελίσσι των μικρών μαθητών που ανεβαίνουν με ζήλο για να μυηθούν σ΄αυτήν την ουράνια γλώσσα που λέγεται μουσική και να ξεπεταχτούν στην συνέχεια ταλέντα που θα προοδεύσουν στην μουσική και θα μας κάνουν όλους υπερήφανους, λεω λοιπόν ότι η Φιλαρμονική μας, μας θέλει όλους δίπλα της και χρειάζεται την στήριξη όλων μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή