Για έναν άγγελο..(αφιερωμένο.....)

Ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να γίνει πολύ εγωιστής!  
Μπορεί να βάλει μπροστά όλα του τα προβλήματα, όλα τα θέματα που τον απασχολούν και να κλείσει τη θέα του προς τους άλλους! 
Να μείνει εκεί και να βλέπει το πρόσωπο του, κάποιες φορές και την ψυχή του, στον καθρέφτη των προσωπικών του προβλημάτων και τίποτα άλλο! 
Να μη βλέπει ότι παραδίπλα υπάρχει το χειρότερο ή ακόμα και το καλύτερο!
Μένει εκεί και λέει : "είμαι δυστυχισμένος"! 
Έτσι απλά, το λέει και το ακούει μόνος του! 
Και έχει την απαίτηση όλοι να ασχοληθούν μαζί του!
Όλοι το κάνουμε αυτό, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο! Μέχρι που έρχεται κάτι, κάτι που συμβαίνει σε κάποιον παραδίπλα και είναι τόσο δυνατό που γκρεμίζει τον τοίχο σου και σε κάνει να νιώθεις τουλάχιστον ηλίθιο!
Όπως αυτό που συμβαίνει σε ένα μικρό αγγελούδι και εσύ το μαθαίνεις τυχαία και απλά κλαις και παρακαλάς μαζί με τους δικούς του, ακόμα και αν είναι απλοί γνωστοί σου, να περάσει και να γίνει καλά! 
Γιατί απλά είναι άδικο!

Αυτό που ξέρω ότι μπορεί να κάνει να χαμογελάσει το μεγάλο άγγελο που στέκεται κοντά στο μικρό αυτό αγγελούδι είναι ό,τι ακολουθεί:
















Έτσι για να θυμόμαστε ότι μόνο η υγειά είναι σημαντική! Όλα τα άλλα έρχονται.......

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου