Ευχές!

Η αντίστροφη μέτρηση ..που τόσο αντιπαθώ, φτάνει στο τέλος της.
Μια μέρα και μετά Χριστούγεννα!
Και θα μαζευτούμε οι τυχεροί και έχοντες γύρω από το γιορτινό τραπέζι,  να ανταλλάξουμε ευχές και δώρα, με φόντο το αναμμένο τζάκι ή τα λαμπιόνια του δέντρου! Στη συνέχεια θα φάμε ,θα πιούμε, να συζητήσουμε για θέματα πολιτικά, κοινωνικά, να κάνουμε κοινωνική κριτική (κοινώς κουτσομπολιό) σε γνωστούς και αγνώστους, να ξαναφάμε..γλύκα αυτή τη φορά, να ξαναπιούμε....άντε και να χορέψουμε στο τσακίρ κέφι (ποτέ δεν το ΄χουμε κάνει σπίτι μου τουλάχιστον αλλά δεν έχει σημασία).
Και μετά με βαρυστομαχιά να πέσουμε για ύπνο κάποια στιγμή το βράδυ και να πούμε: " Μα πως πέρασαν έτσι και τα Χριστούγεννα;"
Ποιο είναι στ΄ αλήθεια το νόημα της γιορτής αυτής; "Η αγάπη"..λένε! Να αγαπάς....πάνω από τον εαυτό σου και πέρα από αυτόν! Ποτέ μου δεν το κατάλαβα...
Πώς είναι δυνατόν να αγαπάς πραγματικά τους άλλους αν πρώτα δεν έχεις μάθει να αγαπάς ..εσένα; Πώς είναι δυνατόν να δίνεις,όταν δεν έχεις μάθει να κρατάς; Από που θα δώσεις αν δεν έχεις;
Ερωτήματα κόντρα στο πνεύμα των ημερών. Το μωρό εκείνο που γεννήθηκε τότε, σαν ενήλικας θυσίασε τον ευατό του για την αγάπη όλου του κόσμου..έτσι μας έμαθαν! Και εμείς πρέπει να του μοιάσουμε..! Κάποιοι το κάνουν..πολλοί ίσως! 'Αλλοι πάλι δεν μπορούν ...δεν είναι όλοι γεννημένοι να αγιάσουν!
Εγώ από την άλλη... ψάχνω απεγνωσμένα να καταλάβω..




Λοιπόν..ευχές:

Εύχομαι σε όλους υγεία..νομίζω ότι είναι το παν...Αν την έχεις μπορείς να κάνεις τα πάντα!

Εύχομαι αγάπη..όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας και σε όποιον νομίζει ότι θέλει να τη δώσει!

Εύχομαι χαρά γιατί η λύπη σε σκοτώνει αργά και σταθερά!

Εύχομαι γέλιο..γιατί είμαστε όμορφοι όταν γελάμε!

Εύχομαι αγκαλιές πολλές ..ζεστές... από αυτούς που αγαπάτε και ίσως σας αγαπούν! 
Δεν έχω ξεκαθαρίσει ποια έχει μεγαλύτερη αξία..όταν αγαπάς ή όταν αγαπιέσαι; Το ιδανικό είναι να συμβαίνουν και τα δυο ταυτόχρονα αλλά...δεν το ΄χεις πάντα....οπότε βάζω αυτό που θέλω τώρα εγώ!



Καλές γιορτές!

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

3 σχόλια:

  1. Ξαδερφούλα μου γλυκιά και αγαπημένη ένα έχω να σου πω . Πάντα να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι. Τα καλύτερα τότε έρχονται.
    Χρόνια πολλά σε όλους, με υγεία, χαρά και ευτυχία ( αν γίνεται).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄αγαπάω..το ξέρεις ε; Ευχαριστώ πολύ και τα ίδια και περισσότερα για σένα!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
    2. Το ξέρω. Κι εγώ σ΄αγαπάω πολύ πολύ, γιατί μοιάζουμε σαν δυο σταγόνες ( στο μυαλό).

      Διαγραφή