Λευκάδα, το νησί μου

Ούτε που θυμάμαι πότε τα έγραψα τούτα τα λόγια και γιατί.
Τα ανακάλυψα τυχαία σε ένα συμμάζεμα των φακέλων μου και διαβάζντας τα σκέφτηκα να αλλάξω κάποια από αυτά. Άλλωστε έχουν αλλάξει κάποια πράγματα, για παράδειγμα το Φεστιβάλ Γαστρονομίας μας άφησε χρόνους. Χώρια που όλα αυτά πλέον λόγω covid μας φαντάζουν μακρινά και εξωπραγματικά.
Αλλά δεν τα άλλαξα! Τα άφηα έτσι όπως το βρήκα. Γιατί η ουσία δεν έχει αλλάξει. Αυτός ο τόπος όσο κι αν με κάνει κομμάτια τελευταία, έχει μια μαγική δύναμη να μου δίνει ζωή και ενέργεια. Έχει μαι μαγική δύναμη να με σπρώχνει μπροστά και να μη μ΄ αφήνει να γονατίζω.

Ποιος ξέρει πότε πάλι θα επιτρέψουν οι συνθήκες να γυρίσω εκεί; Χωρίς τύψεις, χωρίς φόβο!

Απλά ελεύθερα, σαν μια βόλτα! 


Ό, τι πιο δύσκολο έχω κάνει!
Να περιγράψω με λίγα λόγια το νησί μου.
Να βρω λέξεις να ταιριάξω για να περιγράψουν όχι την ομορφιά του, αυτό είναι το απλό, αλλά την αίσθηση του να είσαι εκεί και να μη θες να φύγεις! Τη λαχτάρα να δεις πέρα από αυτό που βλέπεις, να ακούσεις περισσότερα από όσα πιάνει το αυτί σου, να μυρίσεις φύση και λιχουδιές, να γευτείς αλμύρα και λευκαδίτικες γεύσεις, να αγγίξεις βράχο, κύμα, αγριολούλουδο, άμμο.

Η Λευκάδα, το νησί μου!

Ταξιδεύει αιώνες τώρα στα γαλάζια νερά του Ιονίου. Αλλά δεν αφήνει κι από κοντά τη στεριά. Και πήρε κι απ΄ τα δύο,  ισάξια και μοιρασμένα όλα όσα της έμαθαν, και τα κρατά μέχρι σήμερα, στην μουσική, στη γλώσσα, στο χορό, στην καθημερινότητα.  Τόσο το πλεονέκτημά της αυτό, όσο κι ομορφιά της δεν άφησαν κανέναν ασυγκίνητο. Όλοι ήθελαν η Λευκάδα να είναι δική τους.

Και πρώτος ο  Οδυσσέας, που λέει κάποιος που την αγάπησε πολύ, ένας Γερμανός, ποιος να το φανταζόταν, ο Γουλιέλμος Δέρπφελντ, ότι ήταν το μυθικό νησί του. Έκανε ανασκαφές στο νησί και είδε και πόσο ταιριάζουν τα υπέροχα μέρη της με εκείνα του μυθικού βασιλείου, και πήρε την απόφαση ότι αυτή είναι η Λευκάδα η Ομηρική Ιθάκη. Κι από τον Όμηρο άλλωστε λένε ότι πήρε το όνομα της, από τη "Λευκή Πέτρη" το νοτιότερο ακρωτήριο της, που γίνεται λευκό μόλις το φως του ήλιου το αγκαλιάσει.

Κι ύστερα κι άλλοι, πολλοί, την ήθελαν στην κατοχή τους. Οι Κορίνθιοι που  έκαναν μεγάλη αποικία στο νησί, κι ο Φίλιππος με το στρατηλάτη γιο του τον Αλέξανδρο, και ο Πύρρος και οι Ρωμαίοι κι οι Βυζαντινοί. Κατάλοιπο αυτών των εποχών ο λόφος του Κούλμου κι η γύρω περιοχή του με αρχαιολογικές ανασκαφές ξανά σήμερα , μετά τις παλαιότερες του Δέρπφελντ. Μάλιστα μόλις πρόσφατα (ξανα)ήρθε στο φως κι ένα θέατρο, το μοναδικό λένε στα Επτάνησα. 
Κι ύστερα εκεί κοντά στα 1300 ήρθε η Δύση κι η Λευκάδα άλλαζε και πάλι αφέντες. Δόθηκε πεσκέσι  στους Ορσίνι,  πάρθηκε με μάχη από τους Ανδηγαυούς κι ύστερα από τους Τόκους. Όλοι άφησαν και κάτι, έτσι για να μείνουν αξέχαστοι στους αιώνες. Ο Ιωάννης Ορσίνι έβαλε τα πρώτα λιθαράκια για να γίνει το κάστρο που βλέπουμε στην είσοδο του νησιού, αυτό που έμελλε να γίνει η πρωτεύουσα του νησιού και να πάρει από τους επόμενους τους Ανδηγαυούς το όνομα Αγία Μαύρα που θα το συντρόφευε μέχρι και τα τέλη του 17ου αι.  Κι οι Τόκοι άφησαν τις Κάτω αλυκές που τις δημιούργησαν γύρω στα 1400 και έκαναν το αλάτι  έναν θησαυρό του νησιού.
Κι ύστερα πέρασαν κι οι Τούρκοι, κοντά 200 χρόνια κι είναι το μοναδικό από τα Επτάνησα που γνώρισε την κυριαρχία τους, και μετά οι Ενετοί κι οι Γάλλοι, οι Ρωσότουρκοι κι οι Άγγλοι, μέχρι που στις 21 Μαΐου το 1864 ενώθηκε με την Ελλάδα.

 

Να τι ξέρετε ήδη.....
Ξέρετε τις,  άγριας ομορφιάς παραλίες της, το Πόρτο Κατσίκι, τους Εγκρεμνούς, το Κάθισμα. Έχετε ακούσει τα διάσημα τουριστικά του θέρετρα, το Νυδρί, τον Σκορπιό, τον κάποτε του Ωνάση, σήμερα του Ριμπολόβλεφ,  την καταπράσινη Νικιάνα, την Βασιλική των surfer , τον γραφικό Άγιο Νικήτα, τα Σύβοτα με τις ψαροταβέρνες τους αλλά και την πόλη, τη Χώρα! Ίσως ακόμα να γνωρίζετε και το πανέμορφο κεφαλοχώρι, την Καρυά και την πλατανοσκέπαστη πλατεία της. Και σίγουρα θα έχετε ακούσει για τους καταρράκτες στο Δημοσάρι, στο Νυδρί, και τα υπέροχα Πριγκηπονήσια της. Θα έχετε κι υπ΄ όψιν σας τις πεντανόστιμες φακές της Εγκλουβής, και σίγουρα το σαλάμι της.

 

Πάμε τώρα να δούμε και τα άλλα, τα όχι τόσο γνωστά.

 

Ξέρατε ότι το νησί έχει για το μέγεθό του πάρα πολλούς μουσειακούς χώρους και δυο μεγάλες βιβλιοθήκες;
Έξι στεγάζονται στον κτίριο του Πνευματικού Κέντρου στην πόλη της Λευκάδας. Θα τα δείτε όλα, αλλά δώστε προσοχή στο μοναδικό στο είδος του Μουσείο Ενθυμημάτων του Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ. Το ΔΦΦ (από το 1962) είναι λέξη συνώνυμη με τη Λευκάδα. Το Φεστιβάλ πραγματοποιείται κάθε Αύγουστο με συμμετέχουσες χώρες από όλο τον κόσμο και αποτελεί μια πανδαισία μουσικής, πολιτισμού και χρωμάτων.
Εκεί να δείτε επίσης το Ιστορικό Κέντρο Λευκάδιου Χέρν, ο μοναδικός στην Ευρώπη χώρος αφιερωμένος στον Εθνικό ποιητή της Ιαπωνίας, που γεννήθηκε στη Λευκάδα.
Οι άλλοι τρεις επίσης στην πόλη. Το Μουσείο Φωνογράφου και το Λαογραφικό Μουσείο του Ορφέα στα στενά της πόλης κοντά στην κεντρική πλατεία, αλλά και η Συλλογή Μεταβυζαντινών Κειμηλίων Επτανησιακής Τέχνης στο κτίριο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης.
Λαογραφικές συλλογές βρίσκονται στην κεντρική Λευκάδα, στην Καρυά κι ένα ακόμη στο χωριό Κάβαλος. Αλλά και στο Σύβρο και στον Άγιο Πέτρο.
Το μοναστήρι της Φανερωμένης, πολιούχος του νησιού, σε μικρή απόσταση από την πόλη φιλοξενεί το Εκκλησιαστικό και Ναυτικό Μουσείο.
Τέλος το Μουσείο Ελιάς Fabbrica στο Σύβρο, και το επισκέψιμο οινοποιείο Λευκαδίτικη Γη που φιλοξενεί στο χώρο του ένα μικρό μουσείο ελιάς.
Ξέρετε επίσης ότι στη Λευκάδα υπάρχει μια βιβλιοθήκη που είναι βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών και βρίσκεται στο βιβλίο των ρεκόρ Guinness  1994 ως η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη αποκλειστικού θέματος; Είναι η Χαραμόγλειος Ειδική Λευκαδιακή Βιβλιοθήκη και αξίζει την επίσκεψη σας. Η δεύτερη είναι η Δημόσια, στεγασμένη σε ένα από τα ωραιότερα κτίρια της πόλης στην πλατεία Μαρκά.

 

Στην πόλη ...
Μια περατζάδα στην αγορά της πόλης θα την κάνεις. Η πόλη κρατά τον μεσαιωνικό χαρακτήρα της (η ίδρυση της ανάγεται στο 14ο αι) με την αγορά στον κεντρικό της δρόμο και τη μεγάλη πλατεία και γύρω της ένας μικρός λαβύρινθος από σοκάκια (καντούνια), μικρότερες πλατείες και πολλές εκκλησίες. Εκεί λοιπόν να μπείτε, στον λαβύρινθο και να παρατηρήσετε τα χρώματα την αρχιτεκτονική των σπιτιών που είναι μοναδική και έχει σκοπό την αντισεισμική θωράκιση τους και τη ζωή στις μικρές γειτονιές της.

 

Μη χάσεις!
Ήδη αναφέραμε το Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ. Μην το χάσεις!
Όπως επίσης κι ό,τι εκδήλωση πετύχεις στην οποία θα πάρει μέρος η Φιλαρμονική Εταιρεία Λευκάδας. Ήξερες ότι παιάνισε στην Ένωση των Επτανήσων το 1864 και  στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 και είναι η δεύτερη παλαιότερη στην Ελλάδα; Ε.. μόνο γι΄ αυτό απλά μη τη χάσεις.
Μη παραλείψεις επίσης να πάρεις μέρος σε κάθε εκδήλωση σε όλο το νησί που αφορά παραδοσιακά προϊόντα και έθιμα. Το Φεστιβάλ Γαστρονομίας, στην πόλη που σου "δίνει στο πιάτο" όλες τις νοστιμιές του νησιού, για τις γευτείς. Τη Γιορτή της Φακής στην καρδιά του νησιού, στις 6 Αυγούστου,  στο εκπληκτικής ομορφιάς κεντρικό οροπέδιο του νησιού, το οροπέδιο του Αγίου Δονάτου, δίπλα από το εκκλησάκι του. Ανάμεσα σε αλώνια, πηγάδια και βόλτους (*), οι πιο νόστιμες φακές του κόσμου, μαγειρεύονται σε μεγάλα καζάνια και προσφέρονται στον κόσμο με σαρδέλες, ψωμί κι λευκαδίτικο κρασί, πριν στηθεί ένα παραδοσιακό γλέντι που θα σε παρασύρει στο χορό για ώρες. (Φιλική συμβουλή: φέρτε μια ζακετούλα, ίσως και μπουφανάκι, θα χρειαστεί!). Τη Γιορτή του Μελιού, στα χωριά της ΝΔ Λευκάδας, στο Δράγανο. Η περιοχή φημίζεται για το μέλι της κι ο τοπικός σύλλογος φροντίζει να το δείχνει στον κόσμο, με επίδειξη τρύγου, χρήσιμες πληροφορίες, μελένια κεράσματα και φυσικά γλέντι ως το πρωί. Τη Γιορτή της Λαδόπιτας στα Λαζαράτα. Μια πίτα για κάθε περίσταση, για τη χαρά και τη λύπη μα κυρίως για τη νοστιμιά. Λάδι, ζάχαρη και λίγο σιμιγδάλι κι αν φας μια φορά θα θες για πάντα. Τη Γιορτή Ριγανάδας στην Καρυά. Το κολατσιό των χωρικών έγινε "γκουρμέ" και θα μπει στην καθημερινότητα σου, ξερό ψωμί μουσκεμένο σε νερό, λάδι, ξύδι, αλάτι, ρίγανη, (ντομάτα, σαρδέλα ή τυρί, τα συνοδευτικά που επιλέγεις εσύ).
Θα δοκιμάσει οπωσδήποτε και σουμάδα στα καφενεία στην Κ΄ζολυντελη, λίγο έξω από τη Λευκάδα. Δροσερό αναψυκτικό από πικραμύγδαλο και να βουτάς μέσα παξιμάδι.... (Συμβουλή, έχε αντικουνουπικό στην τσάντα σου, να πάς βραδάκι.)
Και μη χάσεις τα πανηγύρια του νησιού φυσικά. Όπου τα βρεις, απλά πήγαινε. Αναφέρουμε απλά αυτό της Αγίας Κυριακής, για να δεις και το υπέροχο, χτισμένο πάνω σε σπηλιά εκκλησάκι απέναντι από το Νυδρί.

 

Τι να πάρεις φεύγοντας ...
Φακές, μέλι, Λαθύρια (όσπριο σε αποκλειστικότητα στο κάμπο της Καρυάς), λαδόπιτα, σουμάδα, σαλάμι, παστέλια και μαντολάτα, λαδοκούλουρα, κρασί.
Και φυσικά καρσάνικα κεντήματα (μοναδική βελονιά στην Ελλάδα, και Λευκαδίτικα (Πορσάνικα) μαχαίρια.

 

Της πίστης ...
Ένα πέρασμα από το μοναστήρι της Φανερωμένης θα το κάνεις, πολιούχος και παρηγοριά για τους ντόπιους. Ωστόσο κάνε και τον κόπο να πας και λίγο παρακάτω. Στο νότιο άκρο του νησιού σε περιμένει ο Άγιος Νικόλας της Νηράς. Η ιστορία του χάνεται στους αιώνες. Φιλόξενες καλόγριες θα σε κεράσουν καφέ και λουκούμια και θα σου πουν τα παραμύθια του. Μη παραλείψεις να αγοράσεις χειροποίητα γλυκά του κουταλιού και να επισκεφτεί τις αρχαίες λίθινες κυψέλες, ακριβώς δίπλα από το αλώνι του. Και μετά πήγαινε στο Λιβάδι της Καρυάς στον Αη Γιάννη. Καστρομονάστηρο, κέντρο πολιτισμού και γραμμάτων στα δύσκολα χρόνια. Κι ύστερα στο Ροδάκι, έξω από τα Βουρνικά. Αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο και είναι χτισμένο πάνω σε αρχαίο ιερό. Αλλά και άλλα, μη τα χάσεις, τον Αη Γιώργη στο Μαραντοχώρι, την Κόκκινη Εκκλησιά στο Πλατύστομα, τον Ασώματο στη Βαυκερή, τους Αγίους Πατέρες στους Σκάρους. Και ρώτα για τα ξωκλήσια μέσα στα χωριά. Θα ξαφνιαστεί ευχάριστα. Κι όπου δεις ανοιχτή εκκλησία στη πόλη ή στα χωριά ρίξε μια ματιά.

 

Της ιστορίας ....
Στο Κάστρο της Αγίας Μαύρας θα αφεθείς να περπατήσεις και θα κάνεις ησυχία να ακούσεις την σχεδόν 700 ετών ιστορία του. Από το 1300 μέχρι και τον 19ο πρωτοστατούσε σε κάθε ιστορικό γεγονός του νησιού, ενώ τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, οι φοβερότεροι πειρατές της Μεσογείου κατέστρωναν εκεί τα κουρσάρικά σχέδια τους.
Κι από το βόρειο άκρο θα πας στο νότιο στο ακρωτήριο του Λευκάτα, ή Κάβο Δουκάτο, ή της Κυράς. Εκεί δέσποζε το ιερό του Απόλλωνα και ο μύθος μιλά για το σάλτο της Σαπφούς (εξ΄ ου Κάβος της Κυράς) που έπεσε στα βράχια του να ξεχάσει τον έρωτα της . Επιβλητικό τοπίο! Κατάλληλη ώρα, φυσικά το ηλιοβασίλεμα!

 

Του μπάνιου και της θάλασσας ....
Που να σας στείλω για μπάνιο; 
Στο Μύλο, δυτική ακτή, άγρια ομορφιά, κύμα, απόλυτο μπλε, ηλιοβασίλεμα. Στον Άγιο Νικήτα. Δυο οι τρόποι για να πας. Ή θα με πλοιάριο από το λιμανάκι του χωριού, ή (το προτιμότερο) από το μονοπάτι που περνά από το πευκοδάσος, πάνω στο λόφο. Στα μέσα του χωριού θα βρεις την πινακίδα και θα την ακολουθήσεις. Θα απολαύσεις θέα προς το χωριό και τις βόρειες ακτές, θα συναντήσεις  ένα ξεχασμένο παρατηρητήριο του πολέμου του 40 και ύστερα το Ιόνιο θα απλωθεί στα πόδια σου και δε θα θες να φύγεις.(Συμβουλή, η παραλία δεν είναι οργανωμένη, φρόντισε να έχεις τα απαραίτητα!).
Στο Γυαλό. Δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από τις διάσημες γειτονικές τους παραλίες. Έχει την ομορφιά και την αγριάδα τους, έχει και άνεση. Απέραντη, ψιλοοργανωμένη, πας μέχρι την αμμουδιά με το αυτοκίνητο σου και μένεις μέχρι να πέσει ο ήλιος στη θάλασσα. Ε.. μετά αν σου κάνει καρδιά ...φύγε!
Στο Αγιοφίλι. Το ζεστό μήνα Αύγουστο, έχει κόσμο, πολύ! Αλλά απλά είναι πανέμορφα. Το Πόρτο Κατσίκι σε μικρογραφία.  θα πάρεις καϊκάκι από τη Βασιλική. Αν δε θες το πολύ χαμό και δεν είσαι και της πολύς ώρας στην παραλία, τότε πήγαινε νωρίς κι όταν αρχίζει κι έρχεται ο κόσμος, εσύ φύγε. Αν ανήκεις στους τολμηρούς, ανέβα στο μεγάλο βράχο δυτικά και επιδώσου σε επιδεικτικές βουτιές. Είναι οργανωμένη, αλλά ας είσαι κι εσύ!
Στην Αμμούσω. Μικρή παραλία με χοντρό βότσαλο. Στο Μαραντοχώρι θα βρεις το δρόμο που θα σε οδηγήσει εκεί. Επειδή είναι μικρή γεμίζει γρήγορα κόσμο. Έχει ταβερνάκι και καφέ που μπορείς να φας και να χαλαρώσεις. Χαρακτηριστικό της τα πηγάδια, ακριβώς δίπλα στην παραλία.
Στο Σκύδι, ή Αφτέλι. Ακόμα πιο μικρή. Αλλά μια ομορφιά! Θα πας από τη Εύγηρο, ένα χωριό που δε σου γεμίζει το μάτι, αλλά περνώντας πάρε και λαδολούλουρα από το ξυλόφουρνο της. Μετά θα ξαναπάς. Στο Σκύδι, λένε βγήκε ο Τηλέμαχος, ο γιος του μυθικού Οδυσσέα,  γυρνώντας από τη Πύλο. Να πας κι εδώ νωρίς. Έχει καφέ που μπορείς να βρει αι φαγητό. Βγαίνοντας θα απολαύσεις το πιο δροσερό ντουζ της ζωής σου με το νερό της στέρνας.
Από κει και πέρα έχει πολλές επιλογές, όπου δεις θάλασσα κολύμπα άφοβα, δυτικά και ανατολικά.
Αν είσαι αθλητικός τύπος μπορείς να κάνεις surf στη Βασιλική και στον Αη Γιάννη στην πόλη. Kitesurf στους Μύλους, στην πόλη. Παραπέντε στην Εξάνθεια και στο Κάθισμα. Παιχνίδια της θάλασσας, στη Βασιλική, στον Μικρόγιαλο και στο Νυδρί. Καταδύσεις στην Νικιάνα.

 

Της φύσης ....
Αν σου αρέσει να κάνεις ποδήλατο και να περπατάς, παντού η Λευκάδα θα σε μαγέψει. Αν πάλι όχι, πάλι θα σε μαγέψει. Γιατί παντού σχεδόν μπορείς να πας με αυτοκίνητο και περπατώντας λίγο να γνωρίσεις όμορφες γωνιές της.
Στους Σκάρους. Ένα μονοπάτι που συντηρείται κι είναι μόνιμα ανοιχτό ξεκινά από τη Νικιάνα και ανεβαίνει στο μαγικό βουνό των βελανιδιών των Σκάρων. Σε αυτό άλλωστε κάθε Οκτώβρη, διοργανώνεται Αγώνας Ορεινού Ανωμάλου Δρόμου. Μέχρι όποιο σημείο και να φτάσεις η ομορφιά θα σε αποζημιώσει.
Στους παλιού οικισμούς. Θα σε στείλω στα Ρεκατσινάτα. Ένας εγκαταλελειμμένος οικισμός πάνω από την Καρυά. Θα φτάσεις με το αυτοκίνητο έξω από την "πύλη" του και θα περιηγηθείς στα στενάκια του και στα σπίτια του ξεχνώντας το σήμερα. Η Θέα προς τιν κάμπο της Καρυάς και τα Σφακιώτες θα σε συναρπάσει. Να πας και στο Νιχώρι. Πάνω από το Νυδρί. Πλέον κάποια από τα παλιά του σπίτια ανακαινίζονται, ευτυχώς όμορφα. Ησυχία και απέραντη θέα προς τα Πριγκηπονήσια και την ανατολή.  Έχει κι άλλα, το Άλατρο, το Ρουπακιά, το Μανάσι, ο Νικολής, κι άλλα πολλά. Άλλα κρατούν ακόμα ζωή , αλλά όχι, αλλά κρατούν παντού ομορφιά!
Αναζήτησε τα φαράγγια και τους μικρούς αλλά εντυπωσιακούς καταρράκτες του νησιού. Πέρα από το διάσημο Δημοσάρι, στο Νυδρί, επισκέψου τη Μέλισσα, στο δρόμο από την πόλη για Καρυά θα βρεις πινακίδα που σε οδηγεί στα δεξιά σου στο ονειρικό φαράγγι. Στα νότια του νησιού, ρώτα για τις πηγές του Σύβρου, την Κερασία, το Αντελικό, τη Δάφνη. Στον Επίσκοπο ρωτήστε να σας πουν για την Ακόνη, μια εκπληκτική διαδρομή στην κυριολεξία μέσα στο ποτάμι.
(*) Στο οροπέδιο του Αη Δονάτου. Ήδη το αναφέραμε στη γιορτή της φακής. Να πάτε και με ησυχία και να περιηγηθείτε μέσα στον οικισμό των βόλτων. Οι μικρές αυτές πετρόχτιστες καλύβες συναντιούνται ήδη από την Ενετοκρατία και αποτελούσαν τη θερινή κατοικία των αγροτών τις περιόδους του θέρους στα στάρια και στα φακοχώραφα. Στο οροπέδιο υπάρχουν περίπου 150 αλλά μπορείς να συναντήσεις διάσπαρτους και σε άλλα μέρη του νησιού. 

 

Birdwatching....
Αν βρεθείς στο νησί φθινόπωρο ή χειμώνα, θα μπεις στον πειρασμό να μάθεις τα πάντα για τα μεταναστευτικά πουλιά. Και δεν θα σταματήσεις να φωτογραφίζεις λεπτό. Αρκεί μόνο να πετύχεις εκείνο το ροζ σύννεφο από τα φλαμίγκος να πετούν πάνω από το ιβάρι της λιμνοθάλασσας .....

 

Των χωριών ...
Καλή η θάλασσα, καλή κι η πόλη, αλλά σαν τα χωριά δεν έχει. Μη φοβηθείς να τα περπατήσεις, όλα, παραθαλάσσια και ορεινά, αν και η δική μου αδυναμία είναι τα ορεινά. Στο κέντρο του νησιού να πας στην Εγκλουβή, με μια εκπληκτική πλατεία που το καυτά καλοκαίρια του καλοκαιριού θα βρεις την απόλυτη δροσιά απολαμβάνοντας γλυκό του κουταλιού ή παγωτό καϊμάκι στα καφενεδάκια της. Αν σου αρέσει η παράδοση, τότε θα πιείς στο Πλατύστομα έναν ελληνικό στο καφενείο μουσείο του χωριού. Στον Αλέξανδρο θα πας να προμηθευτείς αρωματικά φυτά και βότανα από μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση. Περνώντας από τη Βαυκερή, σκέψου ότι ο πλάτανος της στην πλατεία του Αη Γιάννη έγινε τραγούδι, θα σου έλεγα να  κάθισε να πιεις ένα καφέ και θα καταλάβεις το γιατί. Στους Σφακιώτες, πέντε χωριά (Κάβαλος, Σπανοχώρι, Ασπρογερακάτα, Λαζαράτα, Πινακοχώρι) με ιστορία αιώνων να τους σκεπάζει βαριά αφουγκράσου τις δυο εξεγέρσεις χωρικών (1357, 1819) που ξεκίνησαν από τα εδάφη τους κι έχε μαζί σου το "Φωτεινό" του Βαλαωρίτη να διαβάζεις καθώς θα δροσίζεσαι με μια σουμάδα δίπλα από τα πηγάδια στο Φρυά και πριν φύγεις να επισκεφτείτε το γραφικό σπηλαιοεξωκλήσι του Αγίου Στέφανου στο Σπανοχώρι.
Στη δυτική πλευρά να πάτε στον Δρυμώνα την άνοιξη που βάφεται μοβ το χωριό με τις ανθισμένες κουτσουπιές και το καλοκαίρι για να πιείτε καφέ στο σούπερ καφενεδάκι του. Στην Εξάνθεια θα βρείτε το πιο όμορφο εστιατόριο του κόσμου και θα φάτε στην κυριολεξία πάνω από τα σύννεφα, βλέποντας την πιο εκπληκτική δύση που είδατε ποτέ. Τα Χορτάτα συστήνονται επίσης για φαγητό, αλλά και καφέ στο πλατεάκι με τον τεράστιο πλάτανο σπηλιά. Αν βρεθείτε βραδάκι εκεί γύρω να πας στο Νικολή, μπορεί να πετύχεις μουσική βραδιά στο όμορφο ταβερνάκι του.
Στα χωριά της νότιας Λευκάδας, θα κάνεις μια στάση στον νερόμυλο στον Σύβρο να δροσιστείς με ένα αναψυκτικό καθώς θα μαθαίνεις πώς λειτουργούσε, ενώ αν είσαι της κρεατοφαγίας σε κάθε χωριό μπορείς να απολαύσεις λευκαδίτικους μεζέδες. (Δοκίμασε το φρυγαδέλι ... θα με θυμηθείς).
Ανατολικά τώρα, όλα τα παραθαλάσσια χωριά αποτελούν αυτό που λέμε hot spot.  Θα σου πρότεινα να περάσεις μια βόλτα από το Κατωχώρι για μια συζήτηση με τους ηλικιωμένους του χωριού στο καφενεδάκι του, πριν ή μετά την επίσκεψη σου στα θρησκευτικά μνημεία του. Κι ύστερα να πας μέχρι το ακρωτήριο της Αγίας Κυριακής, μετά το Γένι, από το μικρό μονοπάτι, για να κατανοήσεις πλήρως γιατί ο Γερμανός φιλέλληνας κι αρχαιολόγος Δέρπφελντ (τον αναφέραμε στα ιστορικά του νησιού στην αρχή) θέλησε να θαφτεί εκεί, για να "κοιτά" το νησί αιώνια. Κάνε και μια βουτιά στο Δεσίμι, φεύγοντας κι απόλαυσε και μια παγωμένη μπύρα σε ένα από τα "μέσα στη θάλασσα" ταβερνάκια του.

 

Των εποχών ....
Τη Λευκάδα θα την γνωρίσεις καλοκαίρι, αλλά φεύγοντας θα σου μείνει η απορία πώς να είναι το φθινόπωρο, το χειμώνα και την άνοιξη. Και τότε είναι που θα ξανάρθεις, ξανά και ξανά. Και κάθε εποχή θα γίνει η συνήθεια σου.
Θα γίνει η συντροφιά σου.
Θα γίνει η ερωμένη σου!
Και δεν θα την ξεχάσεις ποτέ!



Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

2 σχόλια: