Στο οροπέδιο του Αη Δονάτου

Δυο συνεχόμενες μέρες στο οροπέδιο! Η πρώτη με συντροφιά τον Ηλία Βλάχο από την Εξάνθεια, η δεύτερη με την Ειρήνη, και το Νίκο Κούρτη από την Εγκλουβή!
Δυο συνεχόμενες μέρες στο οροπέδιο, και ένας καταιγισμός εικόνων, γνώσεων και ονομάτων!
Δυο μέρες που με βοήθησαν να καταλάβω πόσο σημαντικό, πόσο μεγάλης σημασίας είναι αυτό το κομμάτι γης, και κατά προέκταση κάθε κομμάτι γης για τον άνθρωπο μιας και ως παιδί της πόλης θεωρούσα λίγο πολύ κάποια πράγματα δεδομένα! Και αισθάνθηκα μεγάλη ντροπή γι΄ αυτό! Ντράπηκα που δεν ήξερα πώς είναι να ιδρώνεις να "κατακτήσεις" το κομμάτι της γης που σου αναλογεί και ταυτόχρονα να το σέβεσαι και να το αγαπάς, γιατί αυτό σου δίνει ζωή.



Δεν είχα δει ποτέ ως τώρα φακοχώραφο και αισθάνθηκα μεγάλη αμηχανία όταν το είπα! Ωστόσο σε συζητήσεις με φίλους και γνωστούς, κατάλαβα ότι δεν ήμουν η μόνη, και μάλιστα κάποιοι από αυτούς, γέννημα θρέμμα του νησιού, δεν είχαν ποτέ την περιέργεια έστω να φτάσουν λίγα χιλιόμετρα από το σπίτι τους, για να το δουν!  Όχι ότι αυτό μπορεί να δικαιολογήσει την άγνοια και την μέχρι πρότινος αδιαφορία μου, αλλά απλά με έκανε να αισθανθώ μια μικρή ανακούφιση, ότι έστω και αργά, ανέβηκα να δω τα τι και τα πώς!
Ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς φυσικά στο οροπέδιο, τόσο για τις φακές όσο και για τα σιτηρά, γίνεται φθινόπωρο και άνοιξη που δεν έχω τη δυνατότητα να είμαι στο νησί, για να το γνωρίσω,  ωστόσο και αυτό που είδα για μένα είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι!
Δεν ξέρω αν έχει νόημα να αναλύσω τη διαδικασία, ή να τονίσω πόσο σημαντική είναι η παραγωγή και η προώθηση των τοπικών προϊόντων για την οικονομία του νησιού. Έχουν γραφτεί τόσα πολλά από ανθρώπους που γνωρίζουν πολύ περισσότερα από μένα, και αναλύθηκαν επίσης στο 1ο Φεστιβάλ Λευκαδίτικης Γαστρονομίας που πραγματοποιήθηκε στο νησί τις αμέσως προηγούμενες ημέρες! Άλλωστε η δική μου ενασχόληση με το θέμα ήταν απλά πληροφοριακή  και παράλληλα ίσως μια ευκαιρία να γνωρίσω και κάποια από τα τοπωνύμια της περιοχής, για το αλφαβητάρι μου, όπως και έγινε.
Αυτό που ωστόσο θεωρώ ότι θα πρέπει να αναφέρω είναι η συμμετοχή νέων ανθρώπων στην ενασχόληση με τη γη, ανθρώπων που προτίμησαν να μείνουν στον τόπο τους, να εργαστούν και να προσφέρουν στο νησί που τους έχει ανάγκη! Είναι αξιοθαύμαστο, και πραγματικά μακάρι να είχαν τη δυνατότητα να ακολουθήσω το παράδειγμα τους!

Αρκούμαι λοιπόν σε λίγες φωτογραφίες από όλα όσα είδα στο μαγικό τόπο του οροπεδίου, και στο να ευχαριστήσω ολόθερμα τον Ηλία Βλάχο και το Νίκο Κούρτη που υπήρξαν οι ξεναγοί μου στο μικρό αυτό οδοιπορικό.

























Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

4 σχόλια:

  1. πολύ ωραίες οι φωτογραφίες!!!! μας κατατοπίζουν πλήρως για την διαδικασία!!!! φακοχώραφο....που να το δούμε...στις πόλεις....είσαι τυχερή που έχεις αυτήν την δυνατότητα!!! πολύ καλή δουλειά Χρυσούλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ !!! Έχω κι άλλες πολλές.. Αν χρειαστείς πες μου!

      Διαγραφή
  2. Είναι απίστευτα υπέροχη η δουλειά που κάνεις και μάλιστα καλύτερη κι από επαγγελματική. Η Λευκάδα και οι Λευκαδίτες θα σε ευγνωμονούμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή