Στη Λευκάδα...

Τέσσερις μήνες και δυο μέρες!
Τόσο έχω να κατέβω στη Λευκάδα! 26 Οκτωβρίου ήταν. Φθινόπωρο, γλυκός καιρός, καλοκαιρινός. Και τώρα εν όψει τριημέρου Αποκριάς, είμαι στο δρόμο! Ταξιδεύω σ΄ αυτή την άθλια εθνική και πλησιάζω το νησί μου! Σε λίγο θα είμαι εκεί.....


Αχ! Αυτή η Λευκάδα! Έχει την τάση σε κάθε επίσκεψή μου τελευταία να με κάνει το πιο ευτυχισμένο και τον πιο δυστυχισμένο άνθρωπο του κόσμου! Γιατί εκεί βγαίνουν οι αλήθειες μου στην επιφάνεια! Εκεί, γίνομαι ένα με την άμμο, τη θάλασσα, τον αέρα, γίνομαι ένα με το νησί! Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό! 
Τι μαγικά κουμπάκια πατάει και εκεί που γελάω σαν μικρό παιδί, το επόμενο λεπτό, κλαίω με λυγμούς, αλλά στο τέλος γελάω! Όχι δεν γελάω. Κλαίω όταν φεύγω, αλλά φεύγω καλά! Ό,τι και να ΄χει γίνει, θα φύγω καλά! Κλαίω γιατί θα περάσει πάλι μεγάλο διάστημα μέχρι να ξανάρθω! Μάγισσα σωστή η Λευκαδίτσα μου!
Πρώτη φορά θα κάνω Απόκριες στη Λευκάδα. Πρώτη φορά θα κάνω Απόκριες, μετά από πολλά πολλά χρόνια! Διάλεξα την χρονιά να "καρναβαλιστώ" κι εγώ! Χρονιά της Κρίσης! Όχι της γνωστής, αυτής που χρόνια μας ταλαιπωρεί! Της άλλης, της δικής μου! Κρίνω πρόσωπα, κρίνω καταστάσεις. Πρώτα από όλα όμως κρίνω τον εαυτό μου, τον κρίνω, τον κατακρίνω και μέσα απ΄ αυτό τον γνωρίζω, έρχομαι αντιμέτωπη μαζί του, τον χτυπάω με δύναμη, τον αγκαλιάζω, ψάχνω να βρω τα μυστικά του! Για να δούμε λοιπόν τι θα καταφέρω εκεί!
Η Λευκάδα είναι η δύναμη μου! 'Εχει ασχήμιες, έχει λάθη, έχει μειονεκτήματα πολλά! Αλλά είναι η δύναμη μου! Φεύγω από κει και νιώθω ότι καταρρέει ο κόσμος , όμως μέσα μου κάπου σε κάποιο μικρό αποθηκάκι του μυαλού , της καρδιάς μου αποθηκεύει δύναμη. Δε φαίνεται με την πρώτη, ούτε με τη δεύτερη, μένει εκεί και  μαζεύει μαζεύει... Κάποια στιγμή θα φανεί, κάποια στιγμή θα μου χτυπήσει και θα μου πει : "Είμαι έτοιμη άνοιξε μου. Είμαι η δύναμη σου"
Δε μένει λοιπόν παρά να περιμένω, και να πηγαίνω όσο πιο συχνά μπορώ από δω και πέρα στη δύναμη μου! Θα δικαιωθώ στο τέλος, θα δυναμώσω!
Πρέπει να δυναμώσω...έχω και ένα αλφαβητάρι να τελειώσω......
Α! φτάνω............... Να τη...φάνηκε........


Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου