Ανεπίσημη, (από την Χρυσούλα) ανασκόπηση χρονιάς Λευκάδας. Τα στραβά, τα ανάποδα και τα ίσα!




Όχι, όχι δεν θα είναι στη ντοπιολαλιά μας γραμμένη. Αν και έχω μεταφέρει 7 χιλιάρικα λέξεις, μπορώ να την καταλάβω , αλλά δυστυχώς όχι να την μιλήσω, πολύ περισσότερο να την γράψω. Θα ΄ναι  στη κοινή, ρουτινιάρικη και καθημερινή ελληνική. Και θα ΄χει μάλλον απλά, ρουτινιάρικα, καθημερινά γεγονότα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ίσως.  Θα ΄ναι αυτό που πέρασε από μπροστά μου φέτος σαν ΛΕΥΚΑΔΑ. Και είμαι σίγουρη ότι θα ΄χω ξεχάσει τα μισά αλλά νταξ, για πρώτη φορά καλά είναι.


Έκανα μια απόπειρα να τα δω ανά μήνα αλλά δεν βγήκε και έτσι θα τα πω μάλλον  όπως μου ΄ρθουν στο μυαλό.

Πάμε λοιπόν!

Η χρονιά μπήκε με χιονιά, πράγμα το οποίο μου στέρησε δυο ολόκληρες ημέρες από το νησί.  Τα ορεινά, τα πεδινά και τα παραθαλάσσια άσπρισαν με την ελπίδα εκείνης της περιβόητης "άσπρης μέρας" που όμως αργεί ακόμα σε γενικά πλαίσια. Ξεχύθηκαν όλοι στα εξοχάς και στην πόλη να φωτογραφίσουν το άσπρο πέπλο με ενθουσιασμό μικρού παιδιού.

Και αφού έλιωσαν τα χιόνια αρχίσαμε  πάλι να ασχολούμαστε με αγαπημένα θέματα που παραμένουν άλυτα από το σεισμό του 15 και επαναλαμβάνονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα, όταν δεν προκύπτει κάποιο άλλο θέμα επίκαιρο, γιατί ρε φίλε, πρέπει να έχουμε κάτι να ασχοληθούμε! 

Άντε πάλι οι διαμάχες, οι διαδικτυακές και δελτιοτυπικές για το δρόμο στο Γιαλό, για το δρόμο της Λαγκάδας, για το δρόμο των Εγκρεμνών... Δυο χρόνια μετά και οι δρόμοι στο ίδιο χάλι, (νταξ του Γιαλού είναι υπό παράδοση μήνες τώρα). Δε φταίω εγώ φταίει ο έτσι, δεν φταίει ο έτσι φταίει το γιουβέτσι και έτσι πέρασε μια ακόμα χρονιά που ψάχνουμε να βρούμε ποιος φταίει... Άμα το βρείτε πείτε μου και μένα την απόδημο μπας και βγάλω άκρη.

Σε αυτό το παραπάνω το πανηγυράκι (ντροπιάζω τα πανηγύρια, που τα υπεραγαπώ,  που τα χρησιμοποιώ για να περιγράψω το χάλι τους, αλλά ελπίζω να με συγχωρέσουν), θα πρέπει επίσης να προστεθεί και το θεματάκι με το αγκυροβόλιο της Βασιλικής, αλλά και την υπό... "έλα μωρέ, όπου να ΄ναι θα γίνει και αυτό" κατασκευή των λοιπών έρμων λιμανιών του νησιού. Ειδικά αυτό του χωριού μου, του Βλυχού, έχει ξεπεράσει και το γεφύρι της Άρτας κι δεν είναι καν ακόμα στα χαρτιά που λέει ο λόγος αν και δημοσίευμα παραμονιάτικα Χριστουγέννων δίνει μια ελπίδα...

Κι ύστερα να το νερό, μείζον θέμα, μια ρέει, μια δε ρέει και να οι πολλοί να βρίζουν και οι λίγοι να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. 

Αμ τα ανεπιτήρητα βοοειδή; Γέμισε η Λευκάδα βόδια, τετράποδα και δίποδα που κυκλοφορούν και κερατοφορούν κι όποιον πάρει ο χάρος. Και παραλίγο να πάρει προσφάτως δηλαδή καθώς τα έρμα τα βόδια, τι φταίνε και δαύτα; άρχισαν τις συγκρούσεις με οχήματα χωρίς ωστόσο αυτό να ιδρώνει το αυτί κανενός υπευθύνου. Και ο κυριούλης που του ανήκουν αγρόν ηγόραζε και ο κυριούλης που τα μαζεύει τάχα μου τάχα μου, που να τρέχει τώρα και ο κάθε λογής υπεύθυνος.. ωχ μωρέ με τα βόδια θα ασχολούμαι τώρα; Και κυκλοφορούν ελεύθερα και ωραία στα δάση, στους αγρούς και τους δρόμους, μέχρι" να τα πάρουν" στα αλήθεια οι κοινοί θνητοί και να γεμίσουν τους καταψύκτες με μοσχαρίσιες μπριζόλες...

Καπάκι με αυτό πάει και το λυπηρό γεγονός που ταρακούνησε φιλόζωους και όχι μόνο, με τις φόλες που έριξαν ασυνείδητοι στους Σκάρους, για τα βόδια ίσως, ποιος ξερει. Σημασία έχει ότι την πλήρωσαν αθώα τετράποδα και αυτό είχε σαν γεγονός να δυσφημιστεί το νησί, όχι ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, αλλά να η φιλοζωΐα είναι και της μοδός τελευταία και πουλάει γενικά. Τώρα για το τι είδους φιλόζωοι κυκλοφορούν δεν είναι του παρόντος, αλλά σημασία έχει ότι αθώα ζωάκια πληρώνουν γενικά τις εγκληματικές πράξεις φιλόζωων και μη.

Κι ύστερα είχαμε και τα σκουπίδια που γέμισαν πόλεις και χωριά κατακαλόκαιρο με τη συνοδευτική βρώμα και δυσωδία να ρέει και τον πόλεμο των άρχων του τόπου καλά να κρατεί. Ο νόμος άλλωστε πάνω απ΄ όλα όταν βρισκόμαστε σε δύσκολες καταστάσεις μπροστά και πρέπει να πάρουμε λύσεις ουσίας! Τότε τον θυμόμαστε και όλως τυχαίως, τότε ρε σεις έχει τα στραβά τους και μας δένει τα χέρια.  Άσε ρε που θα μιλήσετε εσείς για νόμους όταν η βρώμα έχει σκεπάσει το νησί και την Ελλάδα όλη!

Κι ύστερα κλείσανε κι οι παιδικές χαρές και που να παίξουν τα νήπια; Όσα φυσικά δεν έχουν ένα τάμπλετ και ένα κινητό ανά χείρας. Δεν τηρούν λέει τις προδιαγραφές λες και τα χωράφια και οι αλάνες που παίζαμε εμείς σαν παιδιά τηρούσαν προδιαγραφές . Τα γόνατα μας 30+χρόνια μετά έχουν σημάδια ακόμα από πληγές αλλά σήμερα μη τυχόν κι ο Γιωργάκης χτυπήσει το γόνατο του θα τρέχουμε στα δικαστήρια.

Αμ εκειό το περίπτερο στο κάστρο, η αμμόγλωσσα κι η άμμος; Σήριαλ κανονικό. Και δεν κυκλοφορεί κι ένας σεναριογράφος της προκοπή να γράψει ρόλο για τον καημένο κόκκο άμμου και τα ντουβάρια που ΄χουν να πουν ιστορίες μεγάλες και τρανές.  Αλλά πάλι ο νόμος μπροστά, πάλι γινόμαστε νομοταγείς πολίτες και υπακούμε στο παράλογό του αλλά ποτέ στη λογική του.

Α, ναι είχαμε και τις εκλογές στο Επιμελητήριο (και καπάκι το στολισμό των Χριστουγέννων και τα δρώμενα του). Βασικά νόμιζα προς στιγμή ότι γίνονταν εκλογές εθνικού επιπέδου. Ϊντριγκες, δελτία τύπου, καυγάδες.  Ωραία γλέντια, αντάξια πανηγυριού που τόσο το υποτιμούν κάποιοι! Εμ το χρήμα πολλοί μίσησαν, την εξουσία ουδείς. Το ότι συνήθως πάνε πακέτο αυτά τα δύο δεν θα το σχολιάσω.
Είχαμε και τη βράβευση του περίφημου brand name αλλά εγώ δεν το ΄δα πουθενά να φιγουράρει τρεις μήνες μου ήμουν κάτω.  Μη το ΄δατε εσείς;

Δυστυχώς είχε και τροχαία ατυχήματα κάμποσα, με νέα παιδιά να χάνουν τη ζωή τους κι άλλα να παραμένουν με σημάδια ανεξίτηλα και εδώ άκρη δεν βγάζεις, ποιος φταίει και γιατί κι έτσι το ρίχνεις στην κακιά την ώρα, στο γραμμένο του καθενός γιατί μπροστά στο θάνατο θυμάσαι ότι είσαι μικρός και ασήμαντος.

Κι ύστερα ήρθαν και τα σκάνδαλα, γιατροί, επιθέματα, φακελάκια, χρήμα, χρήμα, χρήμα, χρήμα ....  και ναρκωτικά να ρέουν άφθονα στο νησί από ανθρώπους γκαλαμουράτους, της καλής κοινωνίας τάχα μου, παιδιά υπεράνω υποψίας, με τα αυτοκίνητα τους τα σούπερ, τα μαγαζιά τους να υπερλουξ, το ντυσιματάκι τους, το γκομενιάρικο ύφος τους, τα γνωστά ... που βλέπουμε και στις ταινίες και λέμε, έλα ρε αποκλείεται!

Κι ας περάσουμε στο υπουργείο παιδείας. Σχολεία και σχολές που κλείνουν. Δεν ξέρω για τις σχολές, αλλά για τα σχολεία και να με συγχωρούν οι φίλοι και γνωστοί, φταίει η τοπική κοινωνία. Ένα σχολείο κλείνει συνήθως όταν δεν έχει μαθητές, και ναι υπάρχει υπογεννητικότητα αλλά άμα στέλνεις το παιδί σου 20 χμ μακριά στη χώρα καθημερινά αντί να το πας στο σχολείο του χωριού σου ή του διπλανού χωριού, τότε φίλε φταις εσύ. Δεν ξέρω φυσικά τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στο νησί, ξέρω όμως φίλους και γνωστούς που στέλνουν το παιδί τους στη χώρα, αντί για τη Βασιλική ή την Καρυά. Από κει και πέρα σε εποχή κρίσης (γενικά) βρισκόμαστε και οι εκεί πάνω ψάχνουν αφορμές για περικοπές, ε μη τους τις δίνετε κι εσείς στο πιάτο έτοιμες. 

Τώρα για τα ΤΕΙ και ΑΕΙ και νυν και αεί δεν ξέρω τι να σας πω, όσο πιο ψηλά το θέμα, τόσο και πιο περίπλοκο.

Life style, πολιτισμός, τουρισμός ...

Η ιστορική ΦΕΛ έδωσε μια αξιοπρεπέστατη συναυλία στην Αθήνα αντάξια της πορείας της και αυτό ήταν ένα γεγονός! Και η Ακρόπολη μύρισε Λευκάδα με την πρόσφατη εκδήλωση αφιέρωμα στον Δέρπφελντ. 

Στα Φαρομανητά γίνανε μαλλιά κουβάρια πισωχωρίτες "χωριάτες" και πρωτευουσιάνοι (λέμε τώρα) της χώρας.  Και οι μεν... ειδικά οι δεύτεροι (πισωχωρίτισσα είμαι κι εγώ ποιανού το μέρος θα πάρω δα;)... απαπαπαπα οι απολίτιστοι εκεί στο νότο! Άσε μας κουκλίτσα μου, που ΄χετε κάνει την πόλη προτεκτοράτο της Ιταλίας λες και το νησί ξεκινά από το κάστρο και τελειώνει στους Καρυώτες και το Φρύνι. 

Η παρέλαση του φολκλόρ για άλλη μια χρονιά δίχασε. Άλλοι λένε πετάξτε το να πάει στα κομμάτια, άλλοι λένε ανανεώστε το να πάει στα κομμάτια, άλλοι λένε αφήστε το ως έχει να πάει στα κομμάτια. Αλλά η παρέλαση εκεί ανάμεσα στις μανούλες με τα καρότσια, στους ξένους με τα μαγιό, στους μπαρμπάδες που βγήκαν περίπατο, στις κυράτσες που βρήκαν ώρα να πάνε για ψώνια κ.ο.κ

Είχαμε και festa αλά ιταλικά και πάλι. Μεγάλη επιτυχία λέει! Αλλά όταν κάτι το τραβάς από τα μαλλιά ξεμαλλιάζεται στο τέλος. Λίγο και καλό παιδιά!

Ο Ρώσος, διάδοχος του Ωνάση στον Σκορπιό θέλει να τον μετατρέψει σε χλιδάτο θέρετρο με τις ευλογίες του κράτους.

Χρήμα θα πέσει για την ανάδειξη του κάστρου, οι ανασκαφές συνεχίζονται στον Κούλμο για το αρχαίο θέατρο, υδροπλάνα θα έρχονται εκεί δίπλα που θα κολυμπάς, πλοία θα ενώνουν τα νησιά του Ιονίου, Μεγαλεία ρε σεις!!! τι έχετε να ζήσετε!!!!

Το Μουσείο Σικελιανού άνοιξε, αν λειτουργεί τώρα δεν ξέρω, θα το μάθω σύντομα ελπίζω. Άντε και στων Ζαμπελίων τώρα!!!

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ή ό,τι έχει απομείνει από δαύτη τέλος πάντων, μας έκανε την τιμή και ωχ! ήξερε την ιστορία του νησιού (ναι ναι είχε διαβάσει καλά, σε αντίθεση με ντόπιους που δεν έχουν ιδέα κατά που πέφτει η βιβλιοθήκη, να ξεστραβωθούν). 

Μελάνι πολύ στο Μεγανήσι για το σπίτι του Δήμου Τσέλιου, καθώς μας πιάνει μια απέχθεια για κάθε τι που μυρίζει ιστορία και παρελθόν και θέλουμε να τα γκρεμίζουμε μη χαλάει την ανύπαρκτη αισθητική μας.

Το αμπαλί αναβίωσε από ένα μικρό σύλλογο. Μπράβο στους συλλόγους των χωριών, κάνουν καλή δουλειά!

Γυρίσματα ταινίας έγιναν στο νησί και πήραν μέρος οι μισοί κάτοικοι. Αναμένουμε με αγωνία να τη δούμε! Είναι ευχάριστα αυτά.

Ακόμα και τα βίντεο κλιπ της υποκουλτούρας όταν γυρίζονται στο νησί ευχάριστα είναι και η γκλαμουριά (είχαμε μπόλικη φέτος) που έρχεται και φωτογραφίζεται με φόντο τις παραλίες. Δεν κάνει κακό, αφού δεν έχουμε κάτι άλλο!

Μετά κι άλλα πολλά γεγονότα.

Εκδηλώσεις μνήμης στη νότια Λευκάδα, εκθέσεις και πολιτισμός στην απολίτιστη για πολλούς νότια Λευκάδα ...
Θάνατοι σημαντικών ανθρώπων (Ασδραχάς),
Συνέδρια πανελλαδικής εμβέλειας στο μικρό νησί μας,
Ζωγραφική, αφίσα, βιβλίο, μουσική,
Αθλητικές διοργανώσεις ουσίας και διακρίσεις λευκαδίων αθλητών σε πανελλήνιο επίπεδο
Ανάδειξη μονοπατιών, έστω με απλούς περιπάτους,
Ανάδειξη της ομορφιάς και των προσόντων. 

Είναι μια αρχή.

Κι κάτι προσωπικό! Μετά από δυο χρόνια δουλειάς έγινε η παρουσιάση του διαδικτυακού λεξικού http://lexikolefkadas.gr/ που δημιουργήθηκε από την ιδεά και το μεράκι του καλού μου φίλου και συνεργάτη Νίκου Καββαδά στο οποίο έχω το ταπεινό καθήκον να μεταφέρω τα λήμματα από τα έντυπα λεξικά που έχουν κυκλοφορήσει. Στην παρουσίαση δεν μας τίμησαν οι αρχές, ίσως ήθελαν επίσημη πρόσκληση!

Υπάρχουν καλά σε αυτόν τον τόπο. Πολύ καλά! 

Υπάρχουν και κακά κι αυτά είναι μέσα μας. 

Στη φαγωμάρα και την υπεροψία μας. Στην έλλειψη παιδείας, συνεργασίας και ιδεών ουσίας.

Και κλείνοντας μια απλή λυπηρή διαπίστωση! Κάθε χρόνο ένα τουλάχιστον παιδί στο νησί μας πάσχει από σοβαρή ασθένεια που θέτει σε κίνδυνο τη ζωούλα του. Κάθε χρόνο, συγκεντρώνονται χρήματα για την θεραπεία και τη νοσηλεία του. Κάθε χρόνο μικροί άγγελοι πονούν και παλεύουν να ζήσουν. Και αποδεικνύονται δυνατοί και μαχητές άξιοι!

Ας γίνουν αυτοί το μάθημα που πρέπει εμείς να πάρουμε για να γίνουμε καλύτεροι.

Αντίο 2017. 

Καλώς να έρθεις 2018.

Καλή χρονιά φίλοι μου!









Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου