Έφτασε λοιπόν η μέρα που το καλοκαίρι μου χτυπάει την πόρτα! Γιατί μέχρι τώρα δεν το είχα δει... Περνούσε απ΄ έξω και εγώ ποτέ δεν κοιτάω από το παράθυρο, όχι όσο είμαι στην πόλη! Τι να δω άλλωστε; Δεν έχει κάτι να δω!
Έτσι δεν ξέρω για τους άλλους πότε ήρθε!
Για μένα ήρθε τώρα! Μου χτύπησε την πόρτα, του άνοιξα, μου χαμογέλασε και πριν προλάβω να αντιδράσω με τράβηξε έξω....
Και με σήκωσε ψηλά! Πολύ ψηλά! Τόσο ψηλά που όλα κάτω ήταν τοσοδούλια... "τσότσα"!
Και με στριφογύρισε στον αέρα μέχρι που ζαλίστηκα και μετά εντελώς ξαφνικά με άφησε να πέφτω... να πέφτω.... να πέφτω..... μέχρι που προσγειώθηκα εκεί ακριβώς.
Ξέρετε... σε εκείνο το νησί, το μαγεμένο, το γεμάτο αντιθέσεις, το γεμάτο μυστικά, στο δικό μου νησί!
Στη Λευκάδα μου!
Καλό καλοκαίρι σε όλους!
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου