Δεν φόρεσα ψηλά τακούνια, πάνω από δυο τρεις φορές στη ζωή μου, και αυτές για λίγο, τα πέταξα και περπατούσα ξυπόλυτη. Ακόμα και στο γάμο μου.....ξυπόλυτη!

Γνώρισα την Ιουστίνη, μέσω διαδικτύου. Στα πλαίσια του να γνωρίζω ό,τι έχει σχέση με το νησί μου!

Μαζί με χωριά, παραλίες, εκκλησίες  και τοπωνύμια, γνώριζα και τους ανθρώπους του, και ιδιαίτερα αυτούς που το κάνουν γνωστό στα "πέρατα" του κόσμου, αυτούς που με τη δουλειά και την αγάπη τους το προβάλλουν, το κουβαλάνε μέσα τους!

Δεν πήρα τα βιβλία της αμέσως! Είχα τόσα θέματα να τρέχουν..... Παρακολουθούσα όμως τις "κινήσεις" της μέσα από το μπλόγκ της, αλλά και τις αναρτήσεις της στο facebook.

Mια όμορφη γυναίκα, δραστήρια, που πάντα χαμογελούσε! Που με τις κεφάτες selfie φωτογραφίες, έδινε ένα τόνο αισιοδοξίας και χαράς.

Είχα και το  Jimmy,  που μου ΄χε πει και τα καλύτερα... και ήμουν άκρως θετικά προκατειλημμένη απέναντι της.

Φυσικά, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ένας τόσο δραστήριος άνθρωπος, θα έμπαινε ποτέ στον κόπο, να ρίξει έστω και μια ματιά στη φτωχή μου προσπάθεια,να αποδείξω ότι και εγώ αγαπάω το νησί μου και ότι τάχα κάνω κάτι για κείνο. Πολύ περισσότερο να μου δώσει την άδεια να αναδημοσιεύσω τις ιστορίες και αναμνήσεις της από το προσωπικό της μπλογκ. Κάτι που με συγκίνησε πολύ!

Μαθαίνοντας λοιπόν ότι θα παρουσιάσει το νέο της βιβλίο "Ξυπόλυτες στην άμμο" (Εκδόσεις Αρμός), στην Αθήνα, δεν υπήρχε περίπτωση να μην την πάω να τη δω!

Και πήγα...

Και έφυγα κλαίγοντας....γιατί.....

Ήξερε το όνομα μου, ήξερε την προσπάθεια μου, μου ΄δωσε θάρρος με τα λόγια της και με την αφιέρωση της! Με αγκάλιασε και εγώ σαν χαζό απλά την κοιτούσα και ψέλιζα, μιας και πραγματικά τα ΄χασα!

Τις δυο επόμενες μέρες ρούφηξα στην κυριολεξία τα δυο βιβλία της. Τα ερωτεύτηκα! Μπήκα στην ιστορία σαν αόρατος παρατηρητής και βρήκα κομμάτια μου στις ζωές των έξι φιλενάδων. 

Θες η ηλικία που περιγράφει, θες τα θέματα που τις απασχολούν, θες η ζωή μου που ακροβατεί αυτή την περίοδο, θες η απώλεια που κάποτε έζησα και μου σημάδεψε την ψυχή; Δεν ξέρω! 

Δεν είμαι κριτικός βιβλίων, δεν έχω την ευχέρεια λόγου ούτε γνώσεις να μιλήσω για τη λογοτεχνική αξία τους! Μια αναγνώστρια είμαι που ταυτίστηκα λυτρωτικά με τις ηρωίδες γιατί σε κάθε μια από αυτές βρήκαν  κομμάτια από το παζλ της ζωής μου, κομμάτια που είτε είχα χάσει, είτε είχα κρύψει μόνη μου!  Κομμάτια που έβαλα κάτω και ένωσα και που άρχισαν να δείχνουν...μια μορφή!

Τα βιβλία τα έβαλα στην άκρη! Θα τα διαβάσω πάλι, πιο αργά, στις παραλίες του αγαπημένου μου νησιού, για να αναπνέω την αύρα που ανέπνεαν και οι ηρωίδες τους.

Σε ευχαριστώ "Τζουστινάκι". 

Θα σε ξαναδώ τον Αύγουστο στη Λευκάδα, στην εκεί παρουσίαση του βιβλίου σου που σίγουρα θα είναι άκρως συναισθηματικά φορτισμένη!