Μεγαλώνεις γαμώτο ...και όλα θα ΄πρεπε να ΄ταν απλά , σαν μεγάλος που είσαι να τα καταφέρνεις!
Έτσι δεν μας έλεγαν πάντα; "Άμα μεγαλώσεις, θα ΄χεις τον κόσμο δικό σου"
Και εμείς όλοι σαν πρόβατα..μεγαλώνουμε. Μεγαλώνουμε, ψάχνουμε τον κόσμο να τον κάνουμε δικό μας και δεν τον βρίσκουμε πουθενά. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, τον βρίσκουμε κάπου, τον κρατάμε για λίγο...ίσα να πούμε ότι κάτι κάναμε και μετά μας ξεγλιστράει σα νερό μέσα από τα χέρια. Και χάνεται ...και δεν τον ξαναβρίσκουμε!
Και τότε είναι που ψάχνουμε εναλλακτικές! Αντί για τον κόσμο, τι να έχω; Και αρχίζουν οι δοκιμές:
Να ΄χω ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, χρήματα;
Ναι ωραία, μ΄αυτά έχω την ψευδαίσθηση ότι κρατάω τον κόσμο στα χέρια, όμως γρήγορα συνειδητοποιείς ότι όλα αυτά είναι σαν ατμός, τα γεύεσαι , αλλά δεν έχουν γεύση, τα αγγίζεις και χάνονται, τους μιλάς και ακούς την ηχώ σου!
Να ΄χω έναν άνθρωπο , ένα/μια σύζυγο, έναν εραστή, μια ερωμένη, ένα παιδί, ένα φίλο;
Ναι , αυτό ίσως είναι κάτι! Ίσως έτσι έχεις τον κόσμο στα χέρια σου. Υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από έναν άνθρωπο; Και στέκεσαι λίγο, και χαμογελάς! Και είσαι ευτυχισμένος! Για λίγο, τον άνθρωπο μπορείς να τον γευτείς, να τον μυρίσεις, να τον ακούσεις, να τον αγγίξεις και σ΄όλα αυτά να αντιδράσει!
Όμως θα πρέπει να προσέξεις, γιατί τίποτα δεν κρατάει για πάντα: Θα ΄ρθει στιγμή που ο/η σύζυγος θα είναι δίπλα σου και δεν θα είναι, ο εραστής ή η ερωμένη θα παίρνει αλλά δεν θα δίνει, το παιδί , έτσι κι αλλιώς θα φύγει, θα πάρει το δικό του δρόμο, ο φίλος θα δοκιμαστεί!
Και μετά τι θα σου μείνει; Τίποτα, μόνο εσύ μένεις...να μεγαλώνεις και να αναρωτιέσαι , τι στο καλό πήγε στραβά! Συνήθως η εύκολη απάντηση σ΄αυτό είναι ότι εσύ πήγες στραβά...μπορεί...
Μπορεί να ΄χεις πάρει το δρόμο σου στραβά από την αρχή, να σου άρεσε να μπλέκεις σε μονοπάτια, να πέφτεις πάνω στις πέτρες και να ματώνεις! Να φταις εσύ για όλα!
Ο καθένας, λένε κοιμάται όπως στρώνει, αναρωτήθηκε όμως κανείς τι σεντόνια έχει να στρώσει;
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη Λευκάδα; Αυτό εδώ μέσα είναι αφιερωμένο στο νησί! Δεν ξέρω, τίποτα μάλλον , απλά έπρεπε να τα γράψω κάπου.
Και εδώ είναι το σπίτι μου!
Εδώ είναι ο δικός μου κόσμος, ό,τι είναι εδώ είναι σαν τα παιδιά μου!
Είναι η μικρή μου περιουσία, το βασίλειο μου!
Η γέφυρα για το παράδεισο μου!
.JPG)
μεγαλώνεις... ωραία τα λες... ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα αυτά συζητούσαμε χτες βράδυ με τις φίλες μου και έρχομαι σπίτι, σε διαβάζω και ανακαλύπτω για άλλη μια φορά μια ταύτιση απόψεων τρομακτική. Είμαστε τόσο μα τόσο ίδιες, ούτε εγώ δεν το πίστευα τόσα χρόνια τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρεις φαντάζομαι το γνωστό " Μαμά γερνάω". Βοήθεια !!!!!!!!!! πρέπει να προλάβω.............