Σήμερα γάμος γίνεται... (Για την Έλσα...)



Το μωρό μας παντρεύεται! 
Γεννήθηκε όταν οι υπόλοιποι, εκτός από τα αδέρφια της , ήμασταν στην εφηβεία. Ένα πανέμορφο μωρό, ένα μωρό πάντα γελαστό! Ήταν το "παιχνίδι μας", ένα ήσυχο κοριτσάκι που δεν κούραζε ποτέ κανέναν. Το παίρναμε αγκαλιά, το πηγαίναμε βόλτες, το φυλάγανε, το τσιμπάγαμε, το τσιγκλάγαμε, αλλά αυτό πάντα μας αντιμετώπιζε με χαμόγελο! Και του ΄μεινε!
Ό,τι και να της συμβαίνει, πάντα γελάει, πάντα είναι αισιόδοξη, πάντα προσπαθεί να βρει το καλό που κρύβεται πίσω από κάθε άσχημη κατάσταση! Κατ΄  εμέ το μόνο "κακό" επάνω της είναι ότι ωρίμασε πριν την ώρα της! Σε σημείο, εμείς οι μεγάλες να ζητάμε τις συμβουλές της, να συζητάμε τα προβλήματα μας μαζί της και ...ναι ...να την ακούμε!
Η μικρότερη από τρία ταλαντούχα αδέρφια, (Τι αδικία και αυτή...όλο το ταλέντο της οικογένειας πήγε σ΄ αυτούς τους τρεις. Οι υπόλοιποι τίποτα απλά φαν κλαμπ...) Και όταν λέω ταλέντο εννοώ στη μουσική! Ο πρώτος, ξανθός γαλανομάτης κούκλος, ροκάς , κιθαρίστας (σκέτο , χωρίς το... "ή ντράμερ"), διάσημος, σε συγκρότημα που δημιουργήθηκε σε ...48 ώρες και κρατάει....48 μήνες τώρα..και θα αντέξει για 48...χρόνια και βάλε! Ο δεύτερος μελαχροινός πρασινομάτης, με πιο...λαϊκά γούστα, που παίζει μπουζούκι και τραγουδάει με χαρακτηριστικό τρόπο και που όταν είναι στη Λευκάδα , δεν χάνει πανηγύρι...ενίοτε ρίχνει και ένα τραγούδι για το χατήρι της παρέας! Και το τρίτο, το Ελσάκι, με αγγελική φωνή,  ό,τι και αν τραγουδάει!
Αυτό λοιπόν το Ελσάκι, είναι το θέμα μας! Γιατί αυτό παντρεύεται! Και έχουμε αναγάγει το γάμο του σε γεγονός της χρονιάς! Και το γάμο , αλλά πιο πριν την προετοιμασία, το εργένικο πάρτι.. το γνωστό bachelor...(αμερικανιές θα μου πείτε...και δίκιο θα ΄χετε...αλλά οκ, η προετοιμασία και οι συζητήσεις γι΄ αυτό, κράτησαν πιο πολύ και από αυτές για τον ίδιο το γάμο!)



Το μόνο πρόβλημα με το γεγονός είναι ότι αυτός ο γάμος θα πρεπε να ΄χε γίνει στη Λευκάδα!
Θα 'πρεπε να είμαστε όλοι μαζεμένοι κάτω, στο Βλυχό, ξαδέρφια, φίλοι, γνωστοί, συγγενείς, καμιά εβδομάδα πιο πριν, να ΄χαμε αναστατώσει το χωριό με τα πήγαινε έλα μας! Να στήναμε χορούς και γλέντια στο δρόμο από το πουθενά, να σταματάγαμε τους περαστικούς για να τους κεράσουμε λευκαδίτικο κρασί και μεζέδες. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε προφανώς τον κλασικό παραδοσιακό λευκαδίτικο γάμο μιας και η έδρα των παιδιών δεν είναι στη Λευκάδα, ωστόσο ένα εξαήμερο εφταήμερο γλεντάκι θα το καταφέρναμε πριν και μετά τον γάμο! δεν θα μας απασχολούσαν θέματα όπως τι θα βάλουμε, πως θα χτενιστούμε, πως θα φωτογραφιθούμε, χύμα όλη μέρα με τα μαγιό, θα μπαινοβγαίναμε στη θάλασσα, θα πίναμε, θα χορεύαμε και θα "χαλάγαμε" την ηρεμία του "κοιμισμένου" (αν και πολύ αγαπημένου) Βλυχού! Θα ξεχνάγαμε αν είναι μέρα ή νύχτα γιατί θα υπήρχε ένα άτομο που θα μας ξεσήκωνε και θα μας έκανε να θυμόμαστε μόνο τη χαρά: Η Έλσα! Το μικρό αγγελούδι μας, το αγαπημένο όλων μας, που ξαφνικά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μεγάλωσε και παντρεύεται, ότι ξεκινά τη δική της πορεία στη ζωή παρέα με αυτόν που επέλεξε και που ευτυχώς χρόνια τώρα την κάνει ευτυχισμένη κα χαρούμενη! Γιατί αυτό δεν έχει σημασία τελικά; Η ευτυχία να βγαίνει αβίαστα και όχι να την τραβάς από τα μαλλιά...
Αλλά όλα αυτά έπρεπε για πολλούς λόγους να γίνουν εδώ, στη Νίκαια, στην Αγία Βαρβάρα, στις "λαϊκές" συνοικίες που μεγαλώσαμε.... Αλλά εντάξει η ψυχή όλων αυτών, το μικρό μας, παρ΄ όλη την κούραση και το άγχος της τα κατάφερε μια χαρά!
Και το εργένικο πάρτι κάναμε και το τραβήξαμε 12+ωρο, και στο "κρεβάτι" το ξημερώσαμε χορεύοντας και (πίνοντας) ως τα χαράματα, και στο γάμο απόψε θα "κάψουμε" τη Φωλιά ( το οικογενειακό ταβερνάκι μας), θα σπάσουμε τα πάντα, έτσι για να ξορκίσουν κάποιοι από μας αυτά που έχουν στο κεφάλι τους!



Ελσάκι το αληθινό γαμήλιο πάρτι όμως θα το κάνουμε λίγους μήνες μετά εκεί που θα πρεπε να ΄χε γίνει εξ αρχής, εντάξει;
"Μετά το γάμο"  (ξέρεις εσύ καλά αυτήν την φράση, την άκουσες πολλές φορές από μένα τελευταία) θα γίνουν όλα.... και θα καταστρώσουμε σχέδια για το λευκαδίτικο γαμήλιο πανηγύρι!
Θα κάνουμε το νησί να μη μας ξεχάσει ποτέ!
Κοριτσάκι μου... να είσαι ευτυχισμένη!


Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

6 σχόλια:

  1. οταν εχεις τοση αγαπη απο φιλους και συγγενεις δεν μπορεις να μην εισαι ευτυχισμενη.......ενιωσα τοση αγαπη αυτες τις μερες που το ευχαριστω για καποια ατομα ειναι πολυ λιγο μπροστα σε αυτα που κανανε για εμενα.. ενα απο αυτα τα ατομα εισαι κι εσυ...σ'αγαπω τοσο πολυ και δεν ξερω πως να σε ευχαριστησω....παντως με εκανες να κλαψω για αλλη μια φορα ετσι οπως τα γραφεις δεν εχω λογια........ελσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελσάκι μου, ήταν όλα καταπληκτικά. Εύχομαι όπως έλαμπες το Σάββατο να λάμπεις πάντα , να συνεχίσεις να είσαι χαρούμενη και ευτυχισμένη. Η ομορφιά της ψυχής σου είναι απίστευτη. Σ΄αγαπάω πάρα πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν υπάρχει κάτι πιο ευγενές και αξιοθαύμαστο από δύο ανθρώπους που αντικρίζονται στα μάτια, κρατούν ως αντρόγυνο το σπίτι τους, αντιμετωπίζουν από κοινού τους εχθρούς τους και ευχαριστούν τους φίλους τους. (Όμηρος)

    Ευχόμαστε σύντομα τα χαμόγελά σας να συνοδεύονται και από παιδικά χαμόγελα. Καλούς απογόνους!

    Αννούλα – Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΜΑΧΗ ΜΟΥ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΟΥ ΗΡΘΑΤΕ....ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΜΙΚΡΗ ΤΟΣΗ ΧΑΡΑ ΝΑ ΕΡΘΩ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΓΑΜΟ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΠΗΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΙ ΚΛΑΜΑ ΕΙΧΑ ΡΙΞΕΙ... ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ...ΕΛΣΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αννουλα μου με συγκινησες παρα πολυ με τα λογια σου αλλα και με τις πραξεια οπως και οι αλλες φιλες και ξαδερφες δεν θα τα ξεχασω ποτε σας αγαπω.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή