Για τη Μάχη....

Τελικά αυτό εδώ μέσα έχει γίνει μάλλον κέντρο συνάντησης για τις ξαδέρφες μου.  Διαβάζουν και θυμούνται. Το θέμα είναι ότι εγώ θυμάμαι λίγα, οπότε απλά τους δίνω μια αφορμή να θυμούνται περισσότερα μόνες τους!
Η Μάχη λοιπόν.... Δεύτερη ξαδέρφη από το...σόι το Παπανέικο. Η γιαγιά της και ο παππούς αδέρφια. Τότε τα παλιά καλοκαίρια...το χειρότερο μου ήταν, να παίρνουμε σβάρνα τα σπίτια στο Βλυχό, στο Μαραντοχώρι και άλλα χωριά να χαιρετάμε θείους και θείες...ή μάλλον μπαρμπάδες και θειάδες, έτσι να δώσουμε το παρόν..ήρθαμε και φέτος στας εξοχάς! Πηγαίναμε λοιπόν και στη γιαγιά της να χαιρετήσουμε.! 
Είσαι λίγο μεγαλύτερη...ελάχιστα, ίσα για να με συμβουλεύεις. Είσαι ίδια και απαράλλαχτη όπως όταν ήσουν παιδί...απλά ψήλωσες λίγο! Μιλάς με τον ίδιο ακριβώς τρόπο!  Γελάς με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Όταν σε βλέπω, ελάχιστα πια, λέω..εντάξει ήρθα Λευκάδα και φέτος, είδα τη Μάχη! Αν δε σε δω κάτι λείπει! 
Λείπει το κοριτσάκι που φορούσε  μόνο φούστες και φορέματα. Λείπει το κοριτσάκι που φώναζε τη μάνα του "μάνα"  και τον πατέρα του "πατέρα", σε αντίθεση με μένα...την πρωτευουσιάνα που τους φώναζα "μαμά" και ''μπαμπά"! Λείπει το κοριτσάκι που έτρωγε το παστίτσιο χωρίς κρέμα...μα είναι δυνατόν;;; Παστίτσιο χωρίς κρέμα πώς το έτρωγες;;;;;;
Δεν τα πολυπηγαίναμε καλά, πλακωνόμασταν ελαφρώς ουκ ολίγες φορές. Ήμουν και κακομαθημένο και χαϊδεμένο, χάλι μαύρο δηλαδή! Με το παραμικρό κλάμα! 
Θυμάμαι όμως να μου τακτοποιείς τα κουζινικά, να κολυμπάμε μαζί, να παίζουμε πέρα δώθε. 
Αν το καλοκαίρι είχε όνομα για μένα θα είχε το δικό σου και ένα δυο ακόμα! Το δικό σου όμως πρώτο γιατί έμενες εκεί στο Βλυχό! γιατί ήξερα ότι θα σε βρω! Γιατί ήξερα ότι θα ΄χα παρέα στο "σοκάκι" ή στην "παράγκα". Αλήθεια τη θυμάσαι την "παράγκα";
Τώρα πια σε βλέπω ελάχιστα, και το καλοκαίρι δεν είναι το ίδιο, είναι λειψό. Παρ΄όλο που δε περνάω άσχημα νιώθω ότι πάντα κάτι λείπει από τα καλοκαίρια μου! Ειδικά τα δυο τρία τελευταία χρόνια.
Τι να κάνουμε ρε Μάχη να είναι τα καλοκαίρια όπως τότε;;;;;


Τη θυμάσαι αυτή; Λάθος σημαία κρατάω! 

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Νηπιαγωγός με καταγωγή από τη Λευκάδα. Εδώ μέσα κάνω πράξη τα ελάττωμα μου: να φωτογραφίζω, να ερευνώ και να γράφω για το νησί μου, σ΄ ένα μείγμα ρομαντισμού και αυστηρού ρεαλισμού... γιατί πάντοτε ακροβατούσα ανάμεσα σ' αυτά τα δυο.

2 σχόλια:

  1. Αχ! ρε Σούλα με συγκίνησες πολύ. Πραγματικά όταν διαβάζω όλα αυτά που γράφεις θυμάμαι και νοσταλγώ.Όντως τα περνούσαμε πολύ ωραία.Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να το ξανακάνουμε. Να ξαναβρεθούμε. Μόνο που έρχεσαι πάντα τον Αύγουστο που εγώ ή λείπω ή έχω πολλές υποχρεώσεις (φίλους, φιλοξενούμενους κλπ).Ένα βράδυ πρέπει να είμαστε μόνο οι δυο μας να συζητάμε , να συζητάμε..... και να θυμόμαστε(όποτε μπορείς πες μου να κανονίσουμε ραντεβού). Α! να ξέρεις το παστίτσιο έτσι το τρώω ακόμα. Όσο για τη φωτογραφία δεν την έχω. Σε περιμένω και να ξέρεις σ΄αγαπάω πολύ, πάντα σ' αγαπούσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και έχουμε να πουμε........ πολλά! Φέτος! Πρέπει! Κι εγώ σ΄αγαπάω ρε χαζό!

      Διαγραφή